Sam liep zuchtend door. Hij was al een paar uur op reis. Hij had met Catharina afgesproken in Thin place. Sam keek toe hoe Zeus hem voor bij rende. Een glimlach verschreen op zijn gezicht. Eindelijk zou hij haar terug zien. Het was al een lange tijd geleden. Maar ergens had hij een angstig gevoel. Elina had hem verteld dat Catharina voor Tempus had gekozen. Hij wist niet eens dat er wat speelde tussen hen. En hoopte zo dat dat niet het geval was. Hij had gevoelens voor haar gekregen. En hield van haar. Al was dat best vreemd omdat hij haar nog niet echt lang kende. En als Catharina echt wat met Tempus had stapte hij zeker uit de clan. Hij kon het niet aan om hun samen te zien. En hij dacht er al overnaar om op te stappen. Hij kon niet meer zo goed met Tempus op schieten sinds hij hem probeerde te vermoorden. Eenmaal op de plek waar ze hadden afgesproken ging hij zitten. Zeus ging voor hem liggen en keek omzich heen. Sam sloot even zijn ogen maar deed ze al snel weer open toen hij merkte dat Zeus op stond. Sam stond op en zag dat Catharina naar hem toe kwam. Hij slikte even en liep ook haar kant op. Zonder er bij naar te denken drukte hij zijn lippen op de hare en kuste haar voorzichtig.

-flut-

Catharina had de uil al lang geleden gekregen en ze wist niet of ze moest komen. Ze wist dat ze met hem moest praten, maar het was zo moeilijk. Alles was op dit moment zo moeilijk en haar wil was zwak. Zeer zwak en het bracht haar uit evenwicht. Aan de ene kant had je haar plicht. De plicht die ze moest vervullen en haar eigen plichten die ze wilde vervullen. Ze wilde Diadorah vermoorden, eindelijk echt vermoorden zodat ze nooit meer het licht zou kunnen zien. En het enge was, ze kon het. Ze zou Diadorah kunnen vermoorden en er nooit spijt van voelen. Verdomme, ze had Tempus vermoord. Hoe kon dit gebeurd zijn? Waarom had ze niet geschoten toen ze de kans had? Waarom? Dankzij zichzelf had ze haar enige kans op geluk vergooid. De tranen vielen op de zwarte jurk die ze droeg en verdwenen met de seconde. Langzaam stond ze op en liep naar de plek waar ze hadden afgesproken. Wat er nu met haar aan de hand was, Sam had het recht om haar uitleg te weten en te weten waarom ze voor Tempus had gekozen en niet voor hem. Haar tranen veegde ze weg en haar hoofd was rechtgericht toen ze op de kleine open plek kwam. Ze zag hem al zitten en bij het zien van Zeus dacht ze meteen aan wat ze samen allemaal hadden gedaan. Dat schepte toch wel een band en ze kon wel een kleine glimlach opbrengen toen ze hem zag. Ze stopte en liet hem het laatste stukje lopen terwijl ze afwachtte. Moest ze hem een knuffel geven of alleen hoi zeggen? De keuze werd haar al voorgeschoteld, want Sam kuste haar. De kus was voorzichtig, maar ze kon de tederheid voelen en haar weerstand brak geheel. Haar tranen begonnen weer te stromen en ze verborg haar gezicht in zijn nek. ‘Het spijt me zo Sam.’ Fluisterde ze zachtjes.

Toen Sam de kus eindigde voelde hij plots haar gezicht in zijn nek. Ze huilde. Waarom huilde ze? De woorden die ze daarna fluisterde maakte hem bang. Sam pakte Catharina wat bij haar schouders en duwde haar ietsjes van hem af zo dat hij haar aan kon kijken. Catharina wat is er? Wat spijt je? Ergens wist Sam al wat het was. Maar hij hoopte zo dat dat het niet was.

-flut-

Catharina kon hem niet aankijken en aan haar houding was verslagenheid te zien. De tranen stroomden zonder te stoppen en haar ogen staarden naar Zeus die op de grond lag. Ze kon door haar troebelheid niet zien waar hij naar keek. Het kon net zo goed richting haar zijn als richting Sam. ‘Ik heb alles verloren Sam. Nog een paar dagen en ik ben officieel alles kwijt.’ Even keek ze omhoog om hem aan te kijken, maar zijn bezorgdheid was te veel en ze rukte zich uit zijn greep om weg te rennen. Ze kwam niet ver, want Sam pakte haar vast en ook al vocht ze licht tegen zijn armen wist ze dat ze niets kon doen. Haar handen lagen op zijn armen, maar er zat geen kracht in om weg te komen. ‘Ik heb voor Tempus gekozen die dag Sam. En ik zou altijd voor hem hebben gekozen Sam. Sam ik – ik ken hem al vanaf mijn geboorte en naast mijn mentor is hij altijd iemand geweest tegen wie ik heb opgekeken. Ik moet eerlijk zijn dat ik voor mijn training hem vaak heb gebruikt als studiemateriaal en een grote bewondering heb opgebouwd. En.. ik ben verliefd op hem geworden, wat het onverstandigste in mijn leven was wat ik ooit heb kunnen doen. Maar één iemand wist van mijn liefde die ik verborg en die heeft het verraden aan mijn ouders. Ik mocht niets meer Sam, ik had geen leven meer. Ik werd opgesloten in huis en heb mezelf overtuigd dat ik niet verliefd op hem was. Het heeft gewerkt en ik ben uiteindelijk goede vrienden en een diplomaticus geworden voor Tempus en mijn ouders.’ Zijn armen lieten haar los en Catharina draaide zich om om dit keer Sam vast te pakken. ‘Je moet het horen Sam. Langzaamaan is het weer begonnen te sluimeren, maar ik drukte het weg. Het mocht niet, ik was het niet. De Firetree besloot roet in het eten te gooien en tempus werd opgeslokt. Ik was te laat anders was ik met hem meegegaan. Ik moest met hem in contact komen en ik heb je daarvoor gebruikt Sam. Ik had andere manieren kunnen gebruiken, maar ik wilde hem jaloers maken. Ik heb zo vaak geprobeerd hem jaloers te maken besef ik me nu, maar ik had je niet hoeven te kussen. En jij werd verliefd, maar niet verliefd op mij Sam. Je werd verliefd op een schaduw van mij, een schaduw die ik vermoord heb en nooit terug zal kunnen keren. Als je het hele verhaal wilt weten dan zitten we hier nog wel even, maar alles is voor niets geweest.’ Catharina liet Sam los en sloeg haar armen om haar middel heen. ‘Mijn leven is een grap geweest, mijn training voor niets en het verraad heeft geen enkele zin meer gehad. Nog maar een paar dagen en dan ben ik officieel mijn leven kwijt. De kinderen zullen hun eigen bestaan krijgen en Eros en ik zullen ons terugtrekken naar het moerasgebied nadat ik de Meester heb vermoord. Mijn 21ste verjaardag zal voor niemand te vergeten zijn.’ Catharina lachte schamper. ‘Een Lady die haar positie verliest. Wat zal er mooier zijn?’ vervolgde haar stem bitter. Toen viel haar hoofd naar haar borst en verborgen haar haren haar gezicht. ‘Alles omdat hij dood is. Waarom? Waarom kan niets een keertje gaan zoals ik het wil? Waarom moet alles zo moeilijk zijn? Zo lastig is het toch niet om een leven te redden?’ Dit keer waren haar woorden niet tegen Sam gericht en was de wind toegenomen die Catharina op haar knieën dwong. Een zachte strelende stem was te horen voor Sams oren. Weet je zeker dat jouw hart het meest is gebroken? Kun je je voorstellen hoe je alles kwijt zult raken door de dood van één enkel persoon, want dat is wat er zal gebeuren als Tempus dood zal zijn. Dan is mijn domina alles kwijt, want ze zal geen Caelosliefde meer ontvangen, haar kinderen zullen haar niet meer herkennen en ze zal genoodzaakt zijn te leven zonder Eros. Dus, denk na, Sam Jared Winchester en weet dat er meer in jou schuilt dan een verrader. Een vleugje groene magie, de magie van de bomen, de kracht, drong Catharina binnen en verzachtte haar hart zodat ze alle pijn eruit kon huilen.

Wat bedoelde ze er mee dat ze alles kwijt raakte.Bezorgt en niet begrijpend keek hij haar aan. Net toen hij wou vragen wat ze bedoelde rukte ze zich los uit zijn armen en rende er vandoor. Sam rende haar achter naar en was sneller. Toen hij vlak achter haar liep sloeg hij stevig zijn armen om haar heen en trok haar tegen hem aan. Zodat ze het niet weer op een rennen kon zetten. Catharina wat is er? Sam streek rust gevend over haar arm heen. Vertel het me CatharinaFluisterde hij in haar oor. En hield haar stevig vast toen ze los probeerde te komen. Sam slikte moeizaam toen hij naar haar luisterde. Op een gegeven moment liet hij haar los. Waarom was hij naar haar toe gegaan. Een steek in zijn hart kwam op. Achter zich spande Zeus zijn spieren. Sam voelde al snel dat Catharina zijn armen pakte zodat hij niet weg kon lopen. Ik kan het nietFluisterde hij zachtjes terwijl hij naar de grond keek. Ik kan het niet Cath.'Zei hij weer. Maar hij had de kracht niet om zich los te rukken en weg te lopen. Hij luisterde naar Catharina en de woorden die ze sprak liet zijn hart in duizend stukjes vallen. Dus dat alles betekende echt niks voor je.Vroeg hij met een gebroken stem. Hij was zo met zich zelf bezig dat hij niet merkte dat Zeus woedend werd. Ze had kinderen? Zeker van Tempus. Shit hij was flink de lul. Maar hij wist het niet. Kon hij er wat aan doen. Sam keek hulpeloos toe en wist niet wat hij moest doen.Hij hoorde woedend op haar te zijn. Maar dat kon hij gewoon niet. Sam keek de lucht in en vroeg zich af waar die stem vandaan kwam. Hoezo Tempus ging dood. Oké Tempus had Sam geprobeerd te doden wat niet gelukt was. Maar Tempus mocht nog niet dood gaan. Sam moest nog met hem afrekenen. Hij schudde zijn hoofd en zakte op zijn knieën en sloeg zijn armen om Catharina heen. Stil maarFluisterde hij.

Zeus keek toe hoe Catharina tegen Sam sprak. Hij voelde de pijn en werd woedend. Hoe durfde Catharina zijn wederhelft zo te breken. Zeus stond grommend op en liep sluipend naar hem toe. Dus dit is jou dank Catharina? Sam heeft je leven gered en dan flik je hem dit. Hoe kon je zo met zijn hart spelen. Zeus gromde nog wat naar en sprong op Catharina.Zodat Sam haar wel los moest laten. Grommend keek hij haar aan. Je hebt mijn vertrouwen verloren Catharina.[b/]

Sam schrok op van de stem van Zeus. En voor hij het wist was Zeus op Catharina gesprongen. Geschrokken sprong hij op en probeerde Zeus van Catharina af te halen. Toen dat niet echt lukte Hief Sam zijn hand op. [b]Sorry Zeus maar je geeft me geen andere keus. Sam tilde Zeus op en gooide hem weg. Wel zorgde hij er voor dat Zeus niet ergens tegen aan knalde. Daarnaar rende hij naar Catharina toe. Gaat het? Het spijt me voor Zeus gedrag.

Je liefde is voor Catharina is belangrijke dan je Anima.Vroeg Zeus woedend. Toen Sam niet antwoordde. Draaide hij zich om. Je bekijkt het maar Sam. Tot ooit.Grommend zette Zeus het op een lopen. Hoe durfde hij voor Catharina te kiezen. De vrouw die zijn liefde nooit zou beantwoorden. Hij had het gehad met Sam. Telkens maar de verkeerde keuzens maken. En naar hem luisteren ho maar.

Catharina schudde even haar hoofd, maar ging verder met haar tirade die niet langer tegen Sam gericht was. Daarna zakte ze naar de grond voordat twee warme armen haar opvingen en haar zeiden stil te zijn en haar tranen hielden op, maar de schokken van het onregelmatige ademhalen gingen nog goed door. ‘Je-je betekende alles voor haar.’, fluisterde ze zachtjes, toegevend aan de gevoelens waarvan ze wist dat die bestonden. ‘Haar hart had je gevangen Sam.’ Het volgende moment voelde ze hoe ze met een kracht naar achteren werd geworpen en gedwongen daar moest blijven liggen. Haar eerste gedachte ging naar Lucius en haar lichaam werd slap totdat haar hersenen eindelijk registreerden dat het Zeus was die haar toesprak en ze knikte ademloos op zijn woorden. Hij had gelijk, volkomen gelijk, maar kon ze er wat aan doen? Nee. Alles was de fout van de Meester en zonder hem zou ze misschien gelukkig zijn geweest, ze wilde weer gelukkig worden, eindelijk weer een keer, maar alles werkte haar tegen. Alles. ‘Ik deed het niet expres Zeus. Ik ..’

Catharina’s blik was naar boven gericht en Sams gezicht was dan ook al snel weer te zien en ze ging rechtovereind zitten om Zeus na te kijken. ‘Je weet dat hij gelijk heeft en toch help je me? Waarom Sam? Ik heb je zoveel aangedaan en zal altijd fouten maken.’ Haar hand ging omhoog en streelde zijn wang en haar blik was treurig en ze had medelijden met hen omdat zij de reden was van hun ruzie. ‘Sam, je..’ Catharina beet op haar lip en keek weg waarbij ze haar hand liet vallen om op te kunnen staan. Ze liep een paar passen naar achteren en keek Sam nu gekweld aan. ‘Ik… Sam..’ Ze zuchtte. ‘Ik weet wat ze voor je voelde en daarom voel ik me schuldig. Ik heb geprobeerd om van je te houden en verliefd op je te zijn zoals zij dat was en .. en dat is gedeeltelijk gelukt, maar het is niet voldoende om het van Tempus te winnen. Het spijt me dat ik haar heb gedood, maar ik had geen andere keuze meer. Zij wist dat ze niet meer boven kon komen en heeft zich daarom ook overgegeven en opgeofferd. Al het zwarte stof dat ik had opgelopen heeft ze voor mij meegenomen en is gestorven. Ze is nu in het Rijk der Schaduwen, de plaats waar een man niet kan komen, niet zonder zijn ziel op te offeren. Het spijt me zo Sam.’ Ze deed een stap vooruit, maar stopte en wist niet meer wat ze moest doen. Moest ze hem een knuffel geven of nog meer uitleg geven over haar andere kant? De volgende vraag deed haar hem even aanstaren voordat ze antwoord gaf. ‘Ik heb je gezegd dat als je alles wil weten het een lang verhaal is en om ons te begrijpen moet ik beginnen op de dag dat ik vijf werd. Weet je zeker dat je onze geschiedenis wil horen Sam?’
:Anima Tell:
Eros stond hoofdschuddend toe te kijken en begreep Zeus volkomen, maar hij snapte Sam ook en hij wist dat ze elkaar begrepen en van elkaar wisten wat er aan de hand was. Nu stond hij echter te wachten op de wolfshond die deze kant op was gelopen. De kinderen waren veilig dus was zijn houding ontspannen. ‘Mag ik even met je meelopen?’ vroeg Eros al zou hij sowieso bij de anima van Sam blijven. Eros zei een tijdje niets en sprak toen de vraag waarvan hij dacht dat die het ergst zou zijn. ‘In je verstand twijfel je aan of je in je woede wel het juiste hebt gezegd of niet?’

De woorden die Catharina tegen hem zei liet een waterig glimlach op zijn gezicht komen. Maar al snel verdween die weer. Sam keek toe hoe Catharina tegen Zeus sprak maar hij kon het niet aanzien om haar zo te zien liggen. Toen Zeus eindelijk weg liep. Voelde hij de woede die Zeus met zich mee droeg. Wat moet ik anders doen Catharina jou hier zo achter laten en woedend op je zijn. Ik wou dat ik dat kon maar ik kan het niet. Ik ben zo niet Catharina. Al breek je me duizend keer ik zou er altijd voor je zijn op een of ander manier. Sam sprak de waarheid. Catharina hoefde maar een kik te geven en hij zou echt alles voor haar doen. Sam keek naar beneden toen hij een hand op zijn wang voelde. Niet wetend wat hij moest doen keek hij naar haar. Net toen hij de hand weg wou halen deed zij het al. Toen Catharina eenmaal op stond deed hij het ook. Sam snapte niet waarom Catharina naar achteren liep. Had hij iets of wat? Sam schrok van de woorden van Catharina. Ze was dood? Dat kon niet. Zo vechtlustige meid kon niet dood gaan toch? Zonder dat Sam het in de gaten had rolde er een traan over zijn wang heen. Eindelijk had hij iemand gevonden die ook van hem hield. En nu nu was ze dood. Terwijl haar lichaam nog steeds rond liep. Sam liet zich zakken op de grond en ging tegen een boom aan zitten. Waarom verteld niemand mij nooit wat. Was dit gebeurt naar dat Zeus en jij Tempus hadden gered. Toen ik weg ging met Elina om haar wederhelft op te zoeken? Vragend keek hij haar aan. Hij snapte het niet. En wou het ook niet snappen. Hij voelde zich verraden om de een of andere manier. Toen Catharina vroeg of hij hun geschiedenis wou horen. Knikte hij traag. Misschien dat hij het dan snapte.


Na een paar meter kwam Zeus Eros tegen. Toen hij vroeg of hij mee mocht lopen knikte Zeus allen maar met zijn kop. Hij was nu toe aan stilte en hoopte dat hij die wel zou krijgen. Toen hij eindelijk dacht dat er niks kwam vroeg Eros toch wat. Hij reageerde er niet op. Zijn poten gingen steeds sneller. Zijn nagels border zich de grond in. Hij moest zijn woede kwijt. Daarna beantwoorde hij die vraag wel. Toen hij op een geven moment wat tot rust kwam minderde hij vaard en bleef staan.
Wat maakt het nou uit wat ik gezegt heb. Het is er uit klaar. En jij weet niet hoe het is om naar je wederhelft te kijken en zien hoe hij gebroken is. Omdat de vrouw die zijn liefde kon beantwoorden dood is en het lichaam nog steeds rond loopt Eros.Sprak Zeus.

Het deed Catharina pijn om aan te horen hoeveel Sam van haar hield, nee van haar andere helft hield. Nee, ze moest eerlijk zijn tegen zichzelf. Sam hield van haar omdat zij delen van haar andere helft had overgenomen voordat ze haar echt had vermoord. Met verdriet in haar ogen zag ze toe hoe Sam reageerde op het nieuws. Het deed haar echt zoveel pijn om hem dit uit te moeten leggen, maar ze kon niet anders. Ze hield van Tempus en zelfs als tempus zou sterven dan zou ze hem niet de liefde kunnen geven die hij verdiende. Het liefst wilde ze gaan zitten, maar iets hield haar tegen en gespannen bleef ze staan en sloeg haar armen over elkaar heen, een poging om zichzelf te beschermen tegen iets wat ze ging doen. Haar verleden was altijd een periode van ups en downs geweest, maar ze was er uitgekomen zoals ze was en dat gaf haar soms een gevoel dat ze sterker was dan ze in eerste instantie dacht. ‘Nee Sam. Dit is gebeurd toen jij bij me zat. Ze is samen met het gif uit mijn lichaam gestroomd en toen heb ik die tak verbrand. Zij zat daarin en kan nooit meer terugkomen of op een verkeerde manier worden gebruikt.’ Toen Sam echter toch haar verleden wilde weten ging ze op haar knieën zitten en keek hem aan. ‘Ik weet niet hoe ik het precies uit moet leggen, maar vanaf mijn vijfde ben ik getraind en opgeleid door de Meester. Hij was een vriend van mijn ouders uit de oude Wereld en ze dachten dat hij goed was. Zijn lessen bestonden vanaf mijn vijfde tot aan mijn tiende uit het beheersen van mijn wil en het creëren van een andere ziel zodat ik als Domina nooit te breken zou kunnen zijn. Hier ben ik natuurlijk later pas achter gekomen, maar het viel mijn ouders op. Wanneer ik bij hen was dan speelde ik met Eros en was ik schattigste kind dat ze ooit hadden gezien, maar zodra de Meester kwam, veranderde ik en werd Eros aanvallend tegen mij. Ik leerde alle godvergeten talen en kan je zo in duizend talen uitschelden of mijn liefde mee uiten. Het gebeurde op mijn 13e verjaardag dat ik mijn eerste persoon heb gedood op commando van de Meester. Op zulke momenten keek ik alleen toe en nam mijn andere gekweekte ziel het over. De jongen schreeuwde het uit en ik had er totaal geen last van. Ik had geen emoties en geen last van de emoties van anderen dus was ik de perfecte moordmachine. Mijn ouders kwamen erachter en hebben de Meester ermee geconfronteerd, maar die lachte erom. Eindelijk zagen mijn ouders hoe slecht hij eigenlijk wel niet was en hebben hem weggestuurd zodat ik veilig zou zijn. Een week lang hebben mijn moeder en ik in meditatie gezeten en gevast waarna ik voldoende controle en beheersing had dat ik haar met een teken kon oproepen en kon laten verdwijnen zonder dat ik ooit de controle kwijt zou raken. Soms verscheen ze echter nog als ik het te moeilijk had. Dat gebeurde ook op de avond dat mijn ouders werden vermoord door mannen van Lucius en ik later door hem ben verkracht. Hij probeerde me te breken, maar hij wist niet wie ik was en uit wie ik bestond. Hij dacht dat ik een kind was, een kind dat gemakkelijk te pesten was en waar hij zijn wraak uit kon halen, maar hij had het mis. Mijn andere ziel kwam tevoorschijn en heeft het ondergaan. Zij heeft altijd de hete kolen voor mij uit het vuur gehaald en ik ben haar daar dankbaar voor. Dankzij haar heb ik alleen maar goede herinneringen aan mijn kinderen en ben ik tot op mijn verkrachting na nog helemaal maagd. Maar door zij heeft ze goede emoties leren kennen en wilde zij ook een leven en dat kon niet. Wij konden niet totaal samen bestaan en toen we ons samenvoegden wist ze dat ze hiermee haar kans op een echt leven opgaf. Ik heb vele trekken van haar overgenomen en de rest heeft ze meegenomen naar het Rijk van de Schaduwen. Snap je nu waarom ik haar heb moeten doden Sam? Snap je nu waarom ik niet van jou mag houden als tempus niet meer zou leven?’
:Anima Tell:
‘Je denkt dat ik dat niet weet?’ Eros topte met lopen en keek de hond woedend aan. Al de herinneringen kwamen in een keer boven en maakten hem vol woede en haat voor wat Cath was aangedaan. ‘Zeus, jij hebt Sam tenminste nooit in de steek gelaten. IS er jou ooit iets gebeurd waarvan je je hele leven spijt zal hebben? Waarschijnlijk niet. Door mij zijn Catharinas ouders vermoord en door mij is zij verkracht en zwanger geraakt van haar erfgenamen. Dus zeg mij nooit hoe het is om naar mijn wederhelft te kijken en te weten dat haar leven op dit moment de schuld van mijn jeugdigheid was. Als ik die avond niet per se was weggelopen dan..’ Eros stopte en verdriet overspoelde hem. ‘Probeer het goed te maken met Sam, Zeus. Want die liefde en die vergeving is alles wat je nodig hebt om de volgende dag te kunnen aanschouwen.’

Hij was er gewoon bij toen Cath dood ging. En hij had het niet eens geweten. Waarom moest het altijd zo lopen. Was er dan niks wat haar kon reden. Sam keek zielloos voor zich uit. Wat had hij er toch ook een rotzooi gemaakt van zijn leven. Hij zou Cath nooit meer tegemoet komen. Wel het lichaam maar toch. Het zou Cath nooit zijn. Ook al leek Catharina op haar. Sam kon zijn Clan leider niet meer vertrouwen en ook was Zeus boos op hem. Hij leek wel zielig. Hij maakte zelfs het leven kapot van de andere. Zijn ouders waren dood en zijn broer was ergens maar hij wist niet was. En ook het leven van Catharina was veranderd door hem. Sam zuchtte en keek naar Catharina terwijl ze begon aan de geschiedenis van haar zelf. Sam keek al snel weer weg hij kon gewoon niet naar haar kijken. Niet omdat hij haar haten dat zou hij zeker niet doen. Maar gewoon omdat het te pijnlijk was. Hij snapte het niet helemaal maar wist dat hij het hier mee moest doen.
Catharina het spijt me voor alles. Als ik jou niet om hulp had gevraagd was dit alles niet gebeurt. Dan was Cath niet dood en dan had je ook niet geprobeerd van me te houden.Sam keek Catharina een en slikte. Catharina ik hoop voor je dat je de goede keus hebt gemaakt. Maar kijk uit voor Tempus hij is anders dan iedereen denkt. Was het slim om dit te zeggen of was het een dome zet en dacht ze dat hij dit allen maar zei om haar voor zich te winnen. Maar toch ging hij verder. Als jou moeder Rose er niet was geweest Catharina dan was ik gedood door mijn eigen leider. Sam keek Catharina recht aan zodat hij zeker niet kon liegen. Maar waarom zou hij over dit liegen. Dat zou een dom zijn geweest. Misschien was het beter om weg te gaan zich af te sluiten van de mensheid. Gewoon een tijdje allen. Samen met Zeus als dat nog goed kwam. Maar eerst moest hij Tempus spreken. Hij moest en zou uit zijn Clan stappen. Hij kon Tempus niet meer vertrouwen en dat was zijn eigen schuld.

Ik zeg allen dat jij niet weet hoe het is als om te zien hoe je wederhelft kapot gaat door te zien dat het lichaam van de vrouw waar hij van hield nog steeds op deze aarde rond loopt. Zeus keek Eros aan. En trouwens wat is dit dan. Ik laat hem nu toch in de steek of wil je zeggen van niet. Hij moet het maar goed maken. Ik heb het zonder hem overleefd en dat doe ik zo weer,Zeus draaide zich om en liep verder. Oké dat toen hij zonder Sam was was hij wel met Catharina maar toch. Hij kon met gemak voor zich zelf zorgen en Sam kon dat ook gemakkelijk. En wat wist Eros nou over hem. Helemaal niks. Dus die paard moest zich eens in houden.

Catharina keek Sam aan vanuit haar ooghoeken en kon zien dat het hem nog zoveel meer pijn deed dan het haar deed en wist dat ze er niets aan kon doen. ‘Jij kunt er niets aan doen Sam. Het was sowieso wel gebeurd alleen nu blijkbaar met meer drama.’ Zei ze licht bitter en zuchtend. Even keek ze scherp opzij om Sam onderzoekend aan te kijken en de waarheid achter zijn woorden te vinden. Wat bedoelde Sam hiermee? Iedereen was anders dan iemand dacht, maar het ging erom of je de persoon kon vertrouwen of niet. Dat was het enige wat telde. ‘Wat?’, riep ze uit. ‘Wat heeft hij gedaan?’ Daarna klonken de woorden pas echt door in haar oren en werden haar ogen waterig. ‘Heb jij mama gezien? Wanneer?’ Van de boosheid was ze in een keer in een haast klein kind veranderd die tot diep in haar hart verdrietig was omdat ze mama kwijt was, maar het voelde voor haar zo speciaal dat haar moeder zich aan sterfelijken had laten zien dat ze verdrietig was dat ze haar zelf niet had kunnen zien.
:Anima Tell:
Eros keek alleen maar naar Zeus en zei verder niets meer. Zeus was te boos en wilde zijn raad niet accepteren op dit moment. Niet dat hij het echt begreep zo te zien, maar Eros kon daar niets aan doen. Toen Zeus dan ook wegliep, ging hij er zelf ook vandoor, terug naar de kinderen die als goed is nog steeds lagen te slapen. Het was een warme dag dus konden ze lekker buiten blijven zonder dat ze ziek zouden worden en kon hij op ze letten. Als ze binnen moesten blijven dan was Cath ook gedwongen om binnen te blijven en dat haatte ze over het algemeen dus was het beter dat het zo lang mogelijk warm weer zou blijven. Zelfs al zou ze over een paar dagen niet meer bestaan op deze wereld.

'Jij kunt er niets aan doen Sam. Het was sowieso wel gebeurd alleen nu blijkbaar met meer drama.’ Sam keek Catharina aan. Misschien had ze gelijk. Maar toch deed het hem zeer. Om iemand te verliezen terwijl ze van die gene houd. Maar wat kon je er aan doen. Niks en dat was nou het probleem. Voor hem. Hij stond er met zijn neus boven op en hij wist het niet eens. ‘Wat heeft hij gedaan?’ Sam keek Catharina aan en wist dat hij misschien een fout maakte maar hij vond dat ze het moest weten. Hij heeft me geprobeerd te vermoorden Catharina mijn eigen leider wou me vermoorden.Dat laatste zei hij vooral fluisterend. Zelf kon hij het namelijk niet geloven. Dus waarom zou Catharina dat wel doen. Maar het was dat hij er zelf bij was geweest. Maar als iemand hem dat had verteld had hij die gene hard uit gelachen. Sam keek op en zag de verdriet van Catharina toen hij over haar moeder begon. Toen jij daar lag te vechten voor je leven Catharina. Je grootmoeder was er ook bij.Zei hij. Sam wou een arm om haar heen slaan om haar te troosten maar iets weer hield hem. Het deed hem zeer om Catharina zo te zien. Catharina het spijt me. Maar ik Sam slikte en vervolgde haar woorden. Ik moet gaan Catharina.Sprak Hij dan ook maar. Hij moest zeus vinden en ook nog Tempus. Maar Tempus ging hij als eerst zoeken. Weet je misschien waar Tempus is. De naam sprak hij vol woede uit. Sam hoopte zo dat Catharina een goede keus had gemaakt.

Zeus wist dat Eros gelijk had. Daarom ging hij ook weer terug. Maar bleef zo veel mogelijk uit de buurt van Sam en Catharina. Hij gromde wat om zijn aanwezigheid aan te tonen. Al wist Sam natuurlijk al dat hij er was. Maar toch. Zeus hoorde de laatste woorden van Sam. Hij was dus echt van plan om uit hun clan te stappen. Misschien was het ook wel beter. Zeus ging liggen en schudde even zijn kop en legde zijn kop daarna op zijn poten.

Catharina had zich scherp naar hem omgedraaid en wist niet wat ze moest zeggen. Ze wilde Sam niet geloven, wilde gewoon niet geloven dat Tempus hem had geprobeerd te doden, maar ze kon niet anders. Zijn ogen lieten duidelijk zien dat hij de waarheid sprak en niets anders dan de echte waarheid. Haar mond was strak, boos op Tempus en wat ze had gehoord, maar ze kon er niets aan doen. Het nieuws van haar moeder die zich aan stervelingen had laten zien was ongehoord en dat ze Sam had beschermd, was logisch. Ze deed alles om iedereen tegen Tempus te beschermen, maar gaf haar eigen dochter wel de opdracht om met haar vijand te trouwen. Misschien vanwege hun verleden, maar dat kon ze nog steeds niet begrijpen. Misschien had haar vader geholpen en had hij begrepen wat het beste voor haar was. ‘Oma? Was Ann er? Wat deed ze?’ Ze stond op toen hij dat deed en hield hem tegen. ‘Alsjeblieft Sam. Wat deed Ann, wat zei ze? Dan vertel ik je waar je Tempus kunt vinden.’ Ze wilde hem niet chanteren, maar ze was wanhopig en dit was haar enige kans om erachter te komen wat er die dag allemaal was gebeurd. Ze wist niets van de periode dat ze buiten bewustzijn was geweest en niemand leek het haar ook te willen vertellen. Zelfs haar eigen anima, Eros, wilde het niet aan haar vertellen en maakte zich dan uit de voeten of ging over op een ander onderwerp. ‘Alsjeblieft Sam.’ Ze luisterde naar wat hij zei, eigenlijk maakte het niet uit, ze ving het op om later te verwerken en te leren begrijpen en opende haar mond. ‘Tempus is in Nigris, voorbij Smoke Town onder de grote dode boom en daar lag hij de laatste keer dat ik daar was. Als hij daar nog ligt dan is hij dood en als hij nog leeft dan weet ik niet waar hij naartoe is gebracht, want niemand heeft hem naar mij gebracht zodat ik hem kon genezen.’ Even keek ze op naar Sam en snel kuste ze hem voor de laatste keer. ‘Bedankt voor alles Sam. Ik hoop dat het je verder goed zal vergaan. En als je me ooit nog nodig hebt dan weet je hoe je me op kunt roepen.’ Zei ze zacht waarna ze zich omdraaide. Haar passen waren stijf alsof ze zich forceerde om weg te lopen, maar het voelde gewoon niet goed om weg te lopen van Sam, Sam die haar zo vaak had beschermd en zijn hele hart aan haar andere helft had gegeven, dat haar hart bloedde door de pijn die ze hem noodgedwongen aan moest doen. ‘Het spijt me zo Sam.’ Fluisterde ze zacht in de wind die toch met haar haar bleef spelen.

:Anima Tell:

Eros had bij de kinderen gecheckt en aangezien alles in orde was, was hij opnieuw naar de open plek gegaan waar Cath was geweest en hij stopte aan de rand van de bos, wachtend op Cath die al naar hem toe kwam lopen. Hij wist hoe ze zich voelde en hij zou er niets over zeggen, want hij voelde ook de woede die ze in zich droeg, woede om zichzelf die hij er voorzichtig uit moest zien te krijgen anders zou Cath er totaal doorheen zitten.

Sam zuchtte. Zou hij het haar vertellen of niet. Misschien was het beter voor haar. En het scheelde hem weer zoek werk naar Tempus. Toen Sam het haar vertelde keek hij haar niet aan. Hij kon het gewoon niet meer. Toen Catherina hem vertelde waar Tempus was keek hij haar toch even aan. Wat hij beter niet had kunnen doen wat voor dat hij het tegen kon houden voelde hij de lippen van Catherina tegen de zijne. Sam kuste haar terug. Maar had daar meteen spijt van aangezien Catherina zich al snel weer terug trok en afscheid nam. ‘Bedankt voor alles Sam.
Ik hoop dat het je verder goed zal vergaan. En als je me ooit nog nodig
hebt dan weet je hoe je me op kunt roepen.’ Sam kon niks anders dan Catherina na kijken. Hij slikte moeizaam en voelde de natte snuit van Zeus tegen zijn hand. "Vaarwel Lady Catherina" Fluisterde Sam zachtjes. Waarna hij Zeus hoorde janken.
"Kom we moeten door" Fluisterde Sam terwijl hij nog steeds de punt keek waar Catherina verdween.

-sorry wist niks anders maar hij is nu toch uitxD]