Jivayn strompelde over de lange weide met naast hem zijn Anima. Zijn hoofd was naar de grond gericht en zijn handen zaten in zijn zakken. De laatste tijd had Jivayn niets meer verkocht waardoor hij in geldnood zat. Herbergen waren dus uitgesloten. Hij had het maar moeten doen met een heerlijk stukje mos in een woud of de zachte aarde op een veld als deze. Jivin, de Anima, had hij ook maar weinig te bieden. Enkel een paar stukjes brood waar hij ook zelf van at, kon hij geven. Het werd tijd om hulp te zoeken en misschien vond hij die wel in de Highlands.
Toen hij een boompje tegenkwam liet hij zich neerzakken en haalde hij een fles rum boven. Jivayn nam een slokje en keek naar de grijze hemel. Met zijn rechterhand aaide hij het fretje over haar kop en gaf hij haar een steen die hij net op de grond had gevonden. Zo hield de Anima zich bezig en kon Jivayn rustig nadenken. Nog even een slokje nemen en dan zou hij weer verder zoeken naar iemand die hem uit de nood kon redden.*

*Mikaela mag hier posten