Aracelis zuchtte verveeld. Ze was hier nog niet lang maar veel had ze niet echt tegen gekomen. Sinds haar ouders zij gedood en de onbekende man haar heeft achter gelaten, is ze naar verschillende plaatsen geweest. De ene mooier dan de ander. Haar goud kleurige haren wapperden door de wind die af en toe eens opstak."Arace wat verderop is er een kroeg" Was het enige wat haar Diono zei. Ze knikte. Ze had geluk ddat hij zo'n scherpe neus had. Waarschijnlijk zou ze al lang hopeloos verdwaalt zijn geweest. Diono had gelijk bedacht Arace, ze hoorde al het luide lawaai van luidruchtige mensen die waarschijnlijk dronke waren."Mischien is het niet zo'n goed idee. Al die mensen...." Mompelde Aracelis. Ze was het niet gewoon om in een kamer te zitten met heel veel andere mensen. Ze werd er altijd nerveus van. Wat niet goed was voor haar. Ze wist niet waarom maar Diono had gezegt dat ze dan anders was. Een rilling ging door haar heen. Met tegenzin stapte ze de kroeg binnen. De gezelligheid was het eerste dat haar opviel. Met Diono aan haar zij koos ze een tafeltje uit die het dichts bij de deur was. Zodat als er problemen waren ze snel weer weg kon. Het liefst zou ze problemen ontwijken. Want ze herrinerd zich nooit meer iets als ze op problemen is gestuid. Een jonge gast kwam de kroeg binnen. Even keek ze hem aan met haar kristal blauwe ogen, en keek toen vlug weer naar het dienstmeisje dat vroeg wat ze wou."Doe maar water en ook wat voor Diono" en ze Wees naar haar witte jachluipaard. Het meisje knikte en ging toen weg. Even gleden Arace haar ogen weer naar de jonge gast. Toen ze haar water kreeg nam ze er een kleine slok van. Een koude rilling ging door haar hele lichaam. Ze keek Diono aan die zich genieten van het water dronk.

Feder kwam de taverne binnen en zijn ogen maakte even snel contact met die van een meisje dat vlak bij de deur zat. Ze kwam hem niet bekend voor, maar dat was eigenlijk best normaal want je kon niet iedereen op de wereld kennen. Toch was hij best gefascineerd door haar witte luipaard, die waarschijnlijk haar anima was. Dat luipaard zag er toch wel erg sterk uit en hij zou het meisje dus best maar met rust laten en haar niet beroven. Gelukkig waren er in deze zaak genoeg zatlappen waarbij hij altijd makkelijk wat geld uit hun zakken kon pikken. Een dikke forse kerel die zijn zoveelste biertje naar binnen werken lalde over vanalles en nog wat en was het perfecte slachtoffer. Met een snelle beweging had Feder de geldbuidel uit diegene zijn zak te pakken terwijl hij vermoedde dat niemand dat gezien had. Hij bestelde een biertje aan de bar maar tot zijn ongenoegen was er geen enkele tafel meer vrij dus ging hij maar naast het meisje aan de deur zeggen zonder een woord te zeggen en dronk van zijn bier. Plots draaide een andere man zich om en keek hem kwaad aan. "Zeg kun jij je anima niet wat beter in bedwang houden" zei hij kwaad en liet de wonde in zijn enkel zien. Key sprong snel onder Feders benen. "Pardon" zei hij rustig want hij wist niet wat er gebeurd was en wist helemaal niet dat Key de man had gebeten toen deze op zijn staart was gaan staan. "Dat vuile strontbeest heeft me gebeten" zei de man kwaad en Feders ogen vernauwen. Hij en de man gingen snel naar buiten waar hij zijn dolk onder die zijn keel hield. "Mijn anima is helemaal geen strontbeest en hij zal een goede reden gehad hebben om je te bijten dus ik zou maar beter wat op mijn woorden letten" sisste hij kwaad en ging toen weer naar binnen aan de tafel bij de deur zitten. De man kwam ook weer binnen maar hij was lijkbleek en zei niks meer.

Arace had gemerkt dat hij ook naar haar had gekeken, en ook naar Diono, die duidelijk naar de Anima keek van de jonge gast. Diono ontbloote maar heel even zijn tanden, een waarschuwing? Arace begreep neit waarom hij dat deed, die jonge gast had nog helemaal niks verkeerds gedaan, zelfs zijn Anima niet. Ze kon niet anders dan de jonge gast na te kijken die recht op een forse man, die duidelijk dronken was. Ze zag al snel genoeg waarom Diono zijn instinct had gewerkt. De jonge gast had het buideltje met geld van de man gepikt en is er dan een biertje mee gekocht. Wat zou ze toch zonder Diono moeten doen, bedacht ze bij zichzelf. Omdat er nergens anders een tafeltje was merkte ze op kwam de jonge gast aan die van haar zitten. Een man met een kwade gezicht stapte op de gast voor haar en gaf hem onder zijn voeten vanwege iets dat zijn anima had gedaan. Zoals verwacht bemoeide Diono zich er niet mee. "Pardon" Vroeg de gast die voor haar zat.Weer kreeg hij onder zijn voeten. Gelukkig waren ze verstandig genoeg om alle twee het buiten uit te vechten. Arace had geen idee wat er was gebeurd maar de man die kwaad was geweest was niet alleen maar lijkbleek weer binnen gestrompelt en de jonge gast kwam terug aan haar tafel zitten alsof er niets was gebeurd."Ik wil graag dat je je beide handen op tafel legt waar ik ze kan zien" Sprak Arace koeltjes met haar zangerige stem." En ook jou anima" Voegde ze eraan toe gevolgt door een goedkeurend gegrom van Diono" Ik heb heus wel gezien wat je met die snelle handen van jou kan doen" zei ze er nog kribbig bij. En keek hem strak aan zonder met haar ogen te knipperen. Ze zou hem in de gaten houden. Want ookal kwam ze niet van hier ze weet hoe snel dieven kunnen zijn. En ze heeft haar geld nodig voor als ze iets nodig heeft. Je weet maar nooit.

Feder grijnsde en zijn ogen fonkelde. "Dus je hebt gezien wat er net gebeurd is" zei hij met een sluwe ondertoon in zijn stem. "Wel het is nog maar en klein begin van wat ik allemaal in mijn mars heb maar zoals je wilt zal ik mijn handen netjes thuis houden. Ik zou zelfs geen vinger naar je durven uitsteken want ik heb zo'n licht vermoeden dat je een goede beschermer hebt" zei hij en zijn ogen vielen even op het sneeuwwitte luipaard. Daarna legde hij zijn handen op tafel en dronk zijn biertje op. "Zo en wat doet en vrouw zoals jij helemaal alleen s'nachts in een taverne vol dronken mensen, dat is toch een beetje vragen om problemen niet" vervolgde Feder die dit eigenlijk ook zij als waarschuwing want hij wist maar al te goed hoe meisje en vrouwen s'nachts door bezatte mannen op ruwe wijze werden meegenomen en verkracht. Zelf deed hij zo'n dingen niet want dat vond hij toch net iets te barbaars, alhoewel hij zou er misschien nog wel voor betalen als het uitkwam.

:Anima Tell:

Key had naar de tanden van het luipaard gekeken en had zicht toch maar voorgenomen om niet teveel problemen met deze anima te zoeken. Hij ging dus op de schouder van Feder zitten waar hij een vast plaatsje had. Toch kon hij het niet laten een geluid te maken dat leek op een lachje omdat hij de voorzichtigheid van het meisje wel grappig vond want hij wist dat zijn baas altijd eerst keek naar de anima van zijn tegenstander en op basis daarvan aanviel of niet en zo te zien zou hij zich met dit meisje wel gedeisd houden.

. "Dus je hebt gezien wat er net gebeurd is" zei hij met een sluwe ondertoon in zijn stem. "Wel het is nog maar en klein begin van wat ik allemaal in mijn mars heb maar zoals je wilt zal ik mijn handen netjes thuis houden. Ik zou zelfs geen vinger naar je durven uitsteken want ik heb zo'n licht vermoeden dat je een goede beschermer hebt" Ze grinnikte lichtjes toen ze hem zag kijken naar Diono."Zo en wat doet en vrouw zoals jij helemaal alleen s'nachts in een taverne vol dronken mensen, dat is toch een beetje vragen om problemen niet" vervolgde hij."Ik kom van ver had nogal dorst. Plus ik ben niet zo hopeloos als ik eruit zie."Sprak ze met een gevaarlijke ondertoon. Diono was direct rechtop gestaan door de toon van Arace.Even schudde ze met haar hoofd. "Het gaat best wel Diono" Sprak ze kribbig toen ze zijn ogen op haar voelde. Het enige wat ze weet van Diono is dat ze ook een kant heeft die helemaal niet vriendelijk was, als dat tevoorschijnt komt dan kun je wel zeggen dat Aracelis verdwenen is, alleen als ze weer normaal is is het probleem dat ze er niks van kan herinneren en dat irriteerde haar. Ze weet dat ze dan in een dodelijk stemming kan terecht komen."Mag ik eigenlijk jou naam weten." Sprak ze zo luchtig mogenlijk en probeerde de verschillende emotie's die het wouden over nemen ondercontrole te houden."Ik ben Aracelis maar zeg maar Arace, en dit is Diono." Even keek ze naar de wasbeer. Ze weet ookal ziet het er mischien lief uit, het een heel ander karakter zou kunnen hebben. Je weet maar nooit. Diono leek een agressieve jachtluipaard, wat hij ook is maar tegen haar nooit.

"Ik kom van ver had nogal dorst. Plus ik ben niet zo hopeloos als ik eruit zie." Feder knikte en glimlachte. "Dat geloof ik graag" zei hij maar toch beangstigde iets in haar stem hem. In haar stem zat even voor één seconde een soort gevoel alsof ze zichzelf niet helemaal onder controle had. Dit zorgde er toch wel voor dat Feder net iets meer op zijn hoede was dan daarvoor. "Mag ik eigenlijk jou naam weten." vroeg ze en nadat ze haar eigen naam had gezegd had hij er natuurlijk ook geen probleem mij de zijne te noemen. "Wel ik ben Feder en dit is Key, aangename kennismaking" zei hij en grijnsde. "Maar vanwaar kom je dan" vroeg hij vervolgens. "Zelf reis ik ook nogal veel rond dus misschien ken ik die plaats wel" zei hij en probeerde toch wel vriendelijk over te komen.

:Anima Tell:

Key had zo het een vermoeden dat Arace verder zag dan alleen zijn uiterlijk, dat vond hij een goede eigenschap aan mensen want hij was ook veel meer dan alleen een schattige kleine pluizenbol. Hij had natuurlijk scherpe tandjes en klauwen, maar hij was ook best wel sluw en doortrapt net zoals zijn baasje.

Ze had zich gelukkig weer helemaal onder controle en glimlachte weer sierlijk. . "Wel ik ben Feder en dit is Key, aangename kennismaking" Grijnsde hij en vervolgde toen. "Maar vanwaar kom je dan" vroeg hij vervolgens. "Zelf reis ik ook nogal veel rond dus misschien ken ik die plaats wel" Ze wist het niet meer bedacht ze bij haar zelf. Sinds ze bij de onbekende man was weg gegaan heeft hij er waarschijnlijk voor gezorgd dat ze een groot deel van haar verleden is vergeten. Vreemd want als ze dat zou hebben geweten zou ze waarschijnlijk weg zijn gerend ”Ik weet het niet meer….sorry” Mompelde ze toen maar. Arace voelde dat de kop van Diono troostend over haar been wreef, waardoor ze toch weer moest glimlachen.” Laten we zeggen dat ik het liefst wil achter me laten.” Een rilling ging door haar heen door de herinneringen aan het vreselijke verleden.” Ik en Diono gaan misschien besluiten hier een tijdje te blijven. Maar we weten nog niet zo zeker.” Lachte ze vriendelijk. ”Wat kan je eigenlijk ons vertellen over deze plek hier.” Vroeg ze nieuwsgierig. Als ze hier zou willen blijven moet ze toch meer te weten komen van waar ze is. Even keek ze weer rond en merkte dat er meer dronkaards bijkwamen. geirriteerd schudde ze even met haar hoofd. Wat een bende ze zouden eens moeten zien hoe ze eruit zien.



Diono hield de hele tijd de kleine pluizige wasbeer in de gaten. Net als Arace keek hij verder dan het uiterlijk. maar Arace hield hij ook af en toe in de gaten. Ze kan er helemaal niet aan doen dat er een tweede persoonlijkheid in haar schuilt. Even zwiepte hij met zijn lange staart en keek toen naar Feder. Diono wist dat hij slim was dat zag hij gewoon vanaf al dat die binnenkwam en slim genoeg was om zich in te houden bij Arace want Diono zal niet aarzelen als hij wat te los is met die vingers van hem. even liet hij zijn tong over zijn lippen gaan en dronk toen nog wat van zijn water. Hij had wel betere gehad maar beter iets dan niets bedacht hij bij zichzelf.

Feder knikte hij begreep wel dat ze haar geheimen had. Iedereen had dingen waar hij liever niet over praatte, hijzelf had er ook miljoenen maar dat was dan weer misschien omdat hij een Vincenza was en die deden eigenlijk nogal veel dingen die beter geheim bleven. Over Midnight Glade wist Feder zelf ook nogal weinig. Hij kwam hier enkel soms om opdrachten aan te nemen. Daarom was hij hier nu ook. Hij moest wachten tot er een man met een blauwe mantel met bont aan binnenkwam. Die man zou papieren bij zich dragen die voor zijn opdrachtgever erg belangerijk waren. Het enige wat Feder belangrijk vond was dat hij er een grote som geld mee verdiende dus hij ging maar netjes naar de taverne en wachtte op de man."Eigenlijk is dit ook pas een van de eerste keren dat ik hier kom. Ik kom hier niet zo heel vaak eigenlijk was dus zijn antwoord op Arace's vraag. Toen Diono hem aankeek keek hij terug, recht in de ogen van het luipaard. Hij wist wel dat deze hem natuurlijk niet vertrouwde en hield wel van een uitdaging of om zijn tegenstanders een beetje uit te dagen. Maar ik ben geboren in Hiems zei Feder want hijzelf wist maar al te goed waar hij vandaan kwam. Zoveel is daar niet te zien en het is er nogal koud kan ik je zeggen dus besloot ik om er op uit te trekken en nu reis ik dus rond. Dat verhaal klopte ongeveer op het feit na dat hij was vertrokken door de lawine die zijn ouders had vermöôrd en het tekort aan eten en drinken.

:Anima Tell:

Key wipte op de grond want hij had wel door dat hij in de gaten gehouden werd. Hij hield er niet van om zo heel de tijd aangestaard te worden dus besloot hij maar Diono van wat dichterbij te leren kennen. "Wel ik ben dus Key" zei hij en stak zijn pootje uit al wist hij natuurlijk dat het voor een luipaard veel moeilijker was om een poot terug te geven.

."Eigenlijk is dit ook pas een van de eerste keren dat ik hier kom. Ik kom hier niet zo heel vaak eigenlijk sprak hij. Even keek ze hem strak aan. Ze zuchtte toen wat en ging met haar hand door haar goud kleurige haren. Maar ik ben geboren in Hiems zei Feder want hijzelf wist maar al te goed waar hij vandaan kwam. Zoveelis daar niet te zien en het is er nogal koud kan ik je zeggen dusbesloot ik om er op uit te trekken en nu reis ik dus rond.vervolgdehij. Een vriendelijke grijns kwam op haar gezicht. Ze weet dat hijwaarschijnlijk niet alles zei tegen haar. Wat normaal is, want zij deedhet ook niet.Het was eigenlijk wel een best grappig gezicht om het teaanschouwen. Een dronken man trok Arace haar aandacht. De dronken man liet een van de jonge dienstmeisjes niet met rust. Een geïrriteerde gevoel borrelde in haar op. Zonder dat ze het zelf besefte nam ze een kleine dolk en smeet juist naast de hand van de man, waardoor hij geschrokken
zijn hand terug trok. Een sluwe grijns kwam op haar gezicht."Sorry heb
soms zo momenten dat ik me ergens moet op afreageren" Even keek ze naar
haar water en dronk die toen helemaal op.Het dienstmeisje kwam en
mompelde een dankje toen ze de glas wegnam. Even haalde Arace haar
schouders op."Jij zit toch in een clan als ik gelijk heb?"vroeg ze nieuwsgierig

Diono
keek rustig even naar Arace. Hij voelde al direct wat ze van plan was,
juist zag hij haar hand bewegen en een dolk wegsmijten. Dat was niet
precies zij maar ook weer wel een beetje. Die tweede persoonlijkheid
maakte het soms moeilijker dan het moest zijn. De beweging van de
wasbeer trok Diono zijn aandacht."Wel ik ben dus Key" sprak de wasbeer."Diono"was zijn kort antwoord. Wat moest hij er anders opzeggen."Arace haar gedachten hadden gelijk, je bent niet zo lief als men tegenwoordig zou denken toch?" zei hij toen maar

Feder had het hele schouwspel bekeken en grijnsde toen Arace zich verontschuldigde. "Wel dan ben ik toch niet de enige met de vlugge vingers he, want wat jij daarnet deed was een knap staaltje werp werk" zei hij als een compliment. Iemand raken met een dolk was zeer eenvoudig maar iemand op één haar na missen was andere koek. Toen ze over de clans begon werd Feder toch wel weer een beetje achterdochtig. Hoe wist ze dat hij in een clan zat, het kon gewoon een flauw vermoeden zijn maar even goed was ze één of andere spion of was ze van de Caelos, de clan die wij van de Vincenza echt verafschuwde.
Maar hij had ook wel door dat een Caelos te aardig zou zijn om een mes naar iemand te gooien. "Wel ik ben een Vincenza, als je daar ooit al van gehoord hebt" zei hij met een sluwe grijns op zijn gezicht, want de clan waar hij in zat stond bekend om hun dieven, bedriegers,spionnen en moordenaars. Ze hadden dus niet echt zo'n goede reputatie. "Nu denk je waarschijnlijk dat ik door en door slecht ben he" zei Feder maar zo zat hij eigenlijk niet in elkaar. Hij had zo zijn mindere kanten, maar als hij echt slecht geweest was had hij zich wel bij de Nigris aangemeld.

:Anima Tell:

"Arace haar gedachten hadden gelijk, je bent niet zo lief als men tegenwoordig zou denken toch?" Key grijnsde. "Dus je bent een gedachtelezer" zei hij en grijnsde. "En ze heeft daar helemaal gelijk in. Schijn bedriegt en vooral als je eruit ziet zoals mij, maar het is handig want met mijn formaat kan je beter gebruik maken van een verassingsaanval."

"Wel dan ben ik toch niet de enige met de vlugge vingers he, want wat jij daarnet deed was een knap staaltje werp werk" zei hij. Even keek ze wat te strakjes naar de tafel. En grijnsde toen wat in de richting van wat verlegenheid maar dat verdween al weer zo snel als het was gekomen."Ah ja, ik heb geleerd dat er nog wel sneller iets gebeurd met jonge meisjes dan met jonge gasten." Grapte ze wat luchtig. "Wel ik ben een Vincenza, als je daar ooit al van gehoord hebt" Ze het geraden niet omdat ze alles wist maar omdat ze de omschrijving van de clan in hem wat herkende en moest daarom direct aan de Vincenza clan denken. Even keek ze in haar zakje van geld."Diono we moeten snel weer even aan geld geraken."Mompelde ze meer in de richting van de sneeuw jachtluipaard."Nu denk je waarschijnlijk dat ik door en door slecht ben he" zei Feder. Arace lachte lichtjes. "Ik zou nu niet echt daar over denken. Anders zou je waarschijnlijk niet zo vriendelijk zijn toch?" Het was niet een echte vraag maar een feit maar het klonk er wel als een vraag uit. Haar zuivere stem bleef even in de sfeer hangen maar verdween toen. Even ging Arace toch weer met haar hand door haar goudkleurige haren."Trouwens dan was je waarschijnlijk niet hier komen zitten maar wat verderop, me in de gaten houden en wachten op het moment wachten tot geen een van ons hier"Even wees ze naar diono" niet meer oplette toch?" Sprak ze alsof ze alles wist, wat totaal niet zo was. Maar ze zwerft nu toch al een tijdje rond, lang genoeg om vele mensen te observeren en hun bewegingen van voor af al wat weten. Even wreef ze over haar voorhoofd.



"Dus je bent een gedachtelezer" zei hij en grijnsde."Was dat maar waar." "En ze heeft daar helemaal gelijk in. Schijn bedriegt en vooral als je eruit ziet zoals mij, maar het is handig want met mijn formaat kan je beter gebruik maken van een verassingsaanval." Diono lachte."jammer genoeg heb ik niet die gave maar wel de gave die ervoor zorgt dat de slime mensen uit haar buurt blijven als ze er nog levend van af willen komen. Trouwens ik en Arace zagen je in actie dus weet ik wat je bedoelt met die verassingsaanval." Sprak hij verder terwijl hij even heen en weer zwiepte met zijn lange staart.

"Ik zou nu niet echt daar over denken. Anders zou je waarschijnlijk niet zo vriendelijk zijn toch?" had Arace gezegd en Feder glimlachte en knikte kort. Even keek hij naar de tafeltjes die nog vrij waren en waar hij toch niet aan was gaan zitten, misschien waren ze eerder nog bezet geweest, maar dat was natuurlijk niet helemaal zeker. Hij dacht even na waarom hij dan wel naast Arace was gaan zitten. Misschien kwam het door datgene dat ze uitstraalde. Feder vond wel dat ze een soort warmte uitstraalde en dat kon hij wel gebruiken. Ze was ook aardig tegen hem geweest ook al zag ze hem stelen en wist ze dat hij een Vincenza was. Feder zou heel erg veel mensen kunnen opsommen die enkel om die reden hem al meteen zouden haten, de meerderheid van de Caelos bijvoorbeeld. Nu Feder haar had verteld dat hij in een clan zat wou hij ook wel eens weten hoe het met haar zat. Ze reisde dan wel heel te tijd rond maar dat wilde niet zeggen dat ze niet aan een groep verbonden zat. "En ben jij ook lid van een clan" vroeg hij dus beleefd maar toch met nieuwsgierigheid en een beetje opdringerigheid in zijn stem, want wanneer iemand iets over hem wist wou hij ook dat hij hetzelfde wist over hen of misschien net iets meer. Hij was zijn vijanden maar ook zijn vrienden liefst net een stap voor.

:Anima Tell:
"jammer genoeg heb ik niet die gave maar wel de gave die ervoor zorgt dat de slime mensen uit haar buurt blijven als ze er nog levend van af willen komen. Trouwens ik en Arace zagen je in actie dus weet ik wat je bedoelt met die verassingsaanval." Key grinnikte. "Dat was nog maar een klein voorsmaakje van wat ik allemaal in mijn mars heb" zei hij op een sluw toontje. Key wist maar al te goed dat het gif aan zijn tanden zou zorgen dat die man in plaats van een weekje zeker nog een maand last van zijn wond zou hebben, het was zijn verdiende loon geweest, moest hij maar niet op zijn staart gaan staan.

Arace keek weer even naar de man die zijn verdiende loon had gehad toen hij te ver ging bij een van de meisjes. Ze ging terwijl ze weer naar Feder keek door haar haren en legde die weer achter een van haar oren legde. Ze voelde daarna toch heel even de blik van Diono op haar gericht waardoor ze toch even lichtjes moest grijnzen. "En ben jij ook lid van een clan" vroeg hij en Arace hoorde zijn kleine opdringerigheid. Even sloeg ze haar ogen terug naar de tafel en dacht over zijn woorden na. Het enige wat ze eigenlijk deed was rondreizen. Soms had ze er wel over na gedachten om in een clan te gaan, maar iets in haar weerhield haar dat nog voor een tijdje." Euh nee, dat niet nee" Sprak ze voorzichtig. Het enige probleem voor haar was dat ze niet veel herrinerd wie haar ouders had vermoord, maar ze zal erachter komen. Op een of andere manier, mischien was dat de reden waarom ze nog niet in een clan was gegaan. Maar nu ze eraand acht dat ze hier zou blijven, zal dat haar waarschijnlijk niet snel meer tegenhouden.Arace weet dat ze hier zou blijven net als Diono, want ze hadden het samen besloten nog voor ze de cafe binnen waren gestapt." Mischien later" Sprak ze terwijl ze heel even haar schouders ophaalde. Ja mischien gaat ze daar nog wel eens voor kijken. Natuurlijk gaat ze dat eerst moeten bespreken met Diono." Dus je verdient geld door? Klusjes te doen?" Ze wist het eigenlijk niet maar hoe zou hij anders aan geld komen. ze zou het eigenlijk neit erg vinden als hij er niet echt over wou hebben, ze zou het niet echt erg vinden. Ze was nu gewoon eenmaal nieuwsgierig ingesteld.



Diono keek weer strak naar de omgeving en hield al die dronkaards goed in de gaten. Meestal zijn die manenn dan te dom om te zien wat er met hun zou gebeuren als ze Arace zou aanvallen. Dat is altijd zo bij die dronkaards, vaak was het wel zielig aan te zien hoe ze zichzelf vol zuipen."Dat was nog maar een klein voorsmaakje van wat ik allemaal in mijn mars heb" sprak Key waardoor Diono de wasbeer weer aankeek."Dat geloof ik maar al te graag, Key" Sprak Diono en dat deed hij ook, je moet andere nooit onderschatten, dat weet Diono super goed vanwege Arace.

(was nogal slaperig op dit moment *.*)

"Klusjes ja zo kan het het wel noemen" zei Feder en grijnsde geheimzinnig want hij hield zich toch wel vaak bezig met louche zaakjes. Zaakjes waar hij Arace toch niet bij wou betrekken omdat hij dacht dat ze de dingen die hij deed misschien net iets te slecht vond. Al dat stelen en dat bedriegen waren haar misschien toch net iets teveel. Daarom wou hij haar er dus ook niet al teveel over vertellen. Maar hij hield zijn beroep ook wel geheim gewoon omdat er mensen hem zouden vermoorden als hij verklapte wat hij voor hen had gedaan, want hij had een paar belangrijke opdrachtgevers en als hij die kwijtraakte en ze aan andere opdrachtgevers gingen vertellen wat hij gedaan had kon hij de opdrachten die hij nu allemaal had wel op zijn buik schrijven. "En wat doe jij voor de kost" vroeg hij dan maar in de hoop dat ze niet verder op de klusjes inging.