Feder wandelde rond op de markt. Zijn geldbuidel was stilaan wat leger aan het worden en hij kon dus nog best wel wat geld of juwelen gebruiken. Hij keek rond naar een geschikt slachtoffer. Iemand met een niet al te grote Anime. Liefst een meisje want die vond Feder nu toch wel iets makkelijk te bestelen dan mannen. De marktplaats was vol en je hoorde er heel de tijd het geroep van verkopers door elkaar. Aan een karretje waar een man fruit verkocht zag hij plots een bruinharig iemand en meteen richtte hij al zijn aandacht op haar. Hij snoof eens diep en probeerde haar geur in zijn neusgaten klem te zetten zodat hij haar zelfs als ze uit zijn ogen was verdwenen nog kon opsporen. Hij zag ook haar Anime, een vos. Vossen konden wel gevaarlijk zijn maar toch een vos kon minder schade aanrichten dan een beer of een leeuw. Feder greep zijn kans en wandelde naar het fruitkraam.

:Anima Tell:

Key bleef aan Feder's zijde lopen en wist ook meteen welk meisje hij zou gaan beroven. Hij keek verlekkerd naar al dat fruit en hoopte dat als Feder eenmaal de buit te pakken had hij wat fruit zou kopen voor hem. Key keek toe hoe hij zijn hand langzaam in de kleine tas van het meisje schoof.

Eigenlijk had Elynn niets door gehad. Het was druk op de markt en er waren zoveel mensen, dat iemand die haar in de gaten hield, of op haar af liep, niet eens opviel. Toen voelde ze iets, een soort streling, bij haar zij. Ze greep naar haar tas en raakte een hand.

Vlug draaide het meisje zich om en ze keek naar de dader, die zijn hand nog in haar tas had.
'Dat zou ik niet doen, als ik jou was', zei ze hem.
Ze was misschien wat naief, maar ze was niet op haar mondje gevallen. Ze wist heus wel dat dit niet hoorde.

'Heb je nooit geleerd dat het niet netjes is een meisje te bestelen?', vroeg ze hem. De jongen leek even oud te zijn als zij was, maar ze kon zich vergissen.

Feder was gesnapt. Het gebeurde niet vaak maar het was niet onoverkomelijk. Wat nu gewoon wegrennen,Tussen al deze mensen was dat onmogelijk hij zou er sowieso omver duwen en dan wist iedereen meteen dat hij een dief was. Maar hoe moest hij dit dus wel aanpakken. Eerst had hij maar wat verschrikt staan kijken en zijn hand snel weggetrokken. "Sorry het was onbeleefd van mij" zei hij met een glimlach want hij zag een kleine kans dat hij zich hier misschien nog gewoon uit kon praten. "Maar iemand als ik kan niet veel anders doen dan af en toe een in iemands zakken kijken. Ik bedoel maar. Als ik dat niet zou doen zouden ik en mijn anime uithongeren en als ik tussen stelen en verhongeren moest kiezen dan weet ik het zelf ook wel" Hij glimlachte een engelenglimlach naar haar in de hoop dat ze een beetje afgeleid zou geraken. De verkoper had zich even op andere klanten aan en snel graaide Feder een helemaal rode appel mee. "Hier neem dit aan als goedmaker van wat ik gedaan heb"

Elynn keek de jongen aan en trok haar wenkbrauwen op.
'Ik vind het erg vervelend voor u', zei ze koeltjes, 'maar als u mij besteelt, dan moeten mijn anima en ik verhongeren.' Als hij heer geld had weggenomen, dan had ze niets meer gehad. Wat had ze dan gemoeten? Blijkbaar dacht de man niet na over de gevolgen die iets kon hebben.

De appel nam de jonge vrouw niet aan.
'Die kun je misschien beter zelf houden, voor jullie hongerige magen.'
:Anima Tell:

Fitz was ondertussen naar de wasbeer toegelopen en hij snuffelde uitgebreid en nieuwsgierig aan het dier. Vreemd luchtje had het. Weinig geïnteresseerd ging het zitten op de straatstenen en sloeg het zijn pluimstaart rondom de poten.

Feder liet de appel in zijn eigen zak glijden. "Ik wist niet dat u ook zo weinig bezat. Misschien had ik eerst wat beter naar uw kleding moeten kijken." Want aan kleding kon je vaak vele verschillen tussen mensen zien. Het voornaamste was of ze rijk of arm waren en De kleren van deze vrouw waren eerder zoals de zijne, de kleren van een reiziger.

:Anima Tell:
Key vond het helemaal niet leuk dat die andere anima zo aan hem zat te snuffelen. Eerst had hij zijn poten rond zijn staart geslagen maar toen het dier nog steeds aan hem zat te ruiken liet hij zijn kleine scherpe tandjes zien en gromde een beetje. Want net als zijn baasje hield hij er niet van om direct benaderd te worden.


Feder keek naar Key en pakte hem snel op. Als zijn anima zou beginnen vechten zou hij zich hier nog moeilijker uit kunnen redden. Hij sneed een stukje van de appel en gaf het aan Key om hem wat gerust te stellen.

Elynn glimlachte naar de man en knikte.
'Dan ga ik nu weer.'
Ze had verder niets om met deze jongeman over te praten. Hij had haar geprobeerd te bestelen en nu bedreigde zij Anima de hare, die enkel gewoon nieuwsgierig was. Ze zou hem niet verraden aan de schout of de stadswacht of wat het ook was wat er op de markt rondliep voor bescherming van de burgers.

Het meisje draaide zich om en maakte een klikkend geluidje, waarna de vos direct met haar meeliep.

Feder's handen zweten. Hij hield haar nog snel tegen. "Je gaat hier toch niks van zeggen tegen de opzichters he" zei hij een beetje in paniek want deze markt was één van de beste steelplekken die hij kende. Ook kon hij hier het best zijn gestolen goederen verkopen. Hij keek naar de dikke man met een speciaal soort badge en hoedje die op de markt rondwandelde en verschillende mensen nauwlettend in het oog hield. "Ik bedoel je lijkt me ook iemand die veel reist en reizigers onder elkaar" hij probeerde een glimlach tevoorschijn te halen maar daar was hij nu iets te zenuwachtig voor.

Elynn keek de jongen aan. Ze schudde haar hoofd.
'Mijn lippen zijn verzegeld.' Ze knipoogde naar de jongen. Hij hoefde zich wat dat betreft geen zorgen te maken. Uiteindelijk had hij niets gestolen en hij had erg veel moeite gedaan om het goed te maken. Stelen vanwege armoede was iets wat veel voorkwam en dat was iets wat Elynn wel kon begrijpen. Stelen uit hebzucht was dan weer een ander verhaal. Dat kon ze dan weer niet goedkeuren. Het was misschien een beetje een losjes verhaal, maar ze wist zelf, sinds ze weg was bij haar tante, ook hoe het was om honger te hebben.

'Zeg...', ze draaide zich terug naar hem om. 'Je bent een reiziger zeg je?'
Haar ogen begonnen te fonkelen.
'Ik zoek nog mensen om met me mee op reis te gaan.. Een vrouw alleen...'
Hij begreep vast wel dat dat geen goed idee was.

Feder knikte: "Ik begrijp wat je bedoelt maar je moet weten dat met mij reizen niet zonder gevaar is" zei hij. Hij wist niet hoe hij het best kon aanbrengen dat hij bij de vincenza behoorde want dit meisje zat alleszins niet bij die clan anders had ze wel al lang iets anders over dat stelen gezegd. "Ik weet niet hoe ik je dit het beste kan vertellen maar laten we zeggen dat ik me soms wel eens bezighoud met louche zaakjes" hij pauzeerde even in de hoop dat de vrouw zou begrijpen met wie ze ongeveer te maken had. "Maar dat wilt natuurlijk niet zeggen dat ik niet een stukje mee kan reizen" vervolgde hij. "Hebt je misschien al een volgende bestemming in gedachte want dan weet ik of dat ook ongeveer op mijn pad ligt."

:Anima Tell:
Key was nogal nerveus want hij vond dat Feder zijn neus nu toch wel aan het voorbij praten was. Als hij nog wat meer ging zeggen zou hij hem absoluut bijten, want als Feder zichzelf verlinkte betekende dat ook dat hij Key zou verlinken en hij had absoluut geen zin om in de kerkers te belanden.