Keelia, Ryuu, Aleena en Gorlacon gingen op onderzoek uit. Keelia wilde en moest weten waar het slechte stof vandaan was gekomen en aangezien de wind uit het noordwesten kwam, leek dat het beste. Wat ze niet wisten was dat de boom waar het stof vandaan kwam helemaal niet in het moeras stond. Maar omdat dit de donkster plek was en ze dit gebied niet kende, ging ze op onderzoek uit. Want je moest het vijandelijke gebied altijd kende wilde je een keer ontsnappen. Dat was wel zo handig althans. Keelia riep recht vooruit de modderpoel in. Gorlacon vind het heerlijk al dat water en modder, Aleena en Ryuu vonden het maar niks. Aleena die op de rug van Gorlacon zat keek naar de blubber onder haar. ‘’Keelia? Wat zoeken we nou eigenlijk?’’ Keelia keek Aleena rustig aan. ‘’Dat heb ik je al 5 keer verteld Aleena, we zijn op zoek naar een boom, genaamd de Firetree..’’ ‘’En wat als we die boom dan hebben gevonden? Wat ga je dan doen..’’ ‘’Hem omhakken en als brandhout gebruiken…’’ Zei Keelia simpel. Aleena rolde met haar ogen. ‘’Je weet net zo goed als ik dat we dat ding nooit omgehakt krijgen, denk je niet dat die andere dat ook niet geprobeerd hebben?’’ Keelia keek Aleena aan en trok haar wenkbrauw op. ‘’Die bomenknuffelaars? Een boom omhakken? Ha, laat me niet lachen… Die durven nog geen bloemetje kwaad te doen..’’ ‘’Het zou toch kunnen, ik bedoel het is een slechte boom..’’ ‘’Een boom is een boom, Aleena.. daar is niet echt iets bijzonders aan..’’ ‘’Keelia! Zeg dat nou niet zo hard! Je weet nooit of die bomen je horen…’’ Keelia trok haar wenkbrauw nog hoger, ‘’Horen? Deze bomen? Aleena, deze bomen hebben zich dus totaal afgesloten van de wereld.’’ ‘’Toch wil ik dat je, je excuses aan bied..’’ Keelia schudde grijnzend haar hoofd en liep de blubber verder in. ‘’Als je echt zo’n natuur liefhebber ben kom dan van Gorlacon’s rug af..’’ Aleena keek naar beneden naar de blubber waar nu verschillende gasbellen kwamen. ‘’Nee bedankt, een beetje modder vind ik niet erg maar dit spul stink vreselijk..’’ Keelia grinnikte kort, ‘’Prinsesje..’’ ‘’laat me oke! Ik hou niet van modder met gasbelletjes’’ Keelia stapte verder het moeras in. ''En dat noemt zichzelf een krijger..'' mompelde Keelia. Het werd steeds donker in het moeras want veel zonlicht lieten de bomen niet door. Even keek Keelia naar boven naar het zwarte stipje dat in de lucht vloog. Ryuu hield hun vandaar in de gaten en hij zou hun waarschuwen als hij gevaar zag.

‘’Keelia, we lopen hier nou al uren! Weet je zeker dat we nog wel goed gaan, ik bedoel ik heb nu al 5 keer de boom gezien die we gemankeerd hebben.’’ Keelia stopte niet met lopen. ‘’Keelia!’’ ‘’Oke,oke. We zijn een beetje verdwaald en de bomen laten geen licht door waardoor ik Ryuu niet kan zien maar alles komt goed, dat beloof ik je..’’ ‘’Dat zei je die ene keer ook toen we verdwaald waren in de ijsbergen..’’ ‘’Daar zijn we toch ook uitgekomen..’’ ‘’Ja maar,’’ ‘’Nou dan, niet zeuren. We gaan hier naar rechts…’’ ‘’Maar we zouden altijd links aanhouden,’’ ‘’Ja en daarom lopen we nu rondjes…’’ Aleena snoof, ‘’Goed, ga je gang maar. Als je mijn menig wil weten zit ik hier..’’ Keelia wuifde haar opmerking gewoon rustig weg en liep verder het moeras in.

Er was bijna niets meer te zien, hier en daar zag je nog reepjes licht in het water schijnen maar voor de rest was het pikken donker. Het was stil en het enige geluid kwam van het water dat bewoog. Meerdere malen kwamen er mensen boven drijven als je bewoog maar Keelia kon het niets schelen. Na een uur liet ze zich zakken op een steen en keek Aleena aan. ‘’We slaan hier ons kamp op…’’ Aleena snoof en sprong af. De blubber kwam omhoog en Aleena gromde waarna ze de droge kant op stapte. Er was erg veel mist maar dat maakte niet uit voor Keelia. ‘’Is Ryuu nog steeds boven?’’ ‘’Ik heb hem gezegd een rust plek te zoeken zodra het donker werd, hij zou nu wel ergens bij het water liggen bij de regenboog plas.'' Aleena knikte kort en keek naar Goracon die zijn kop op de kant neer legde en zijn ogen sloot.

Na een tijdje was het kamp klaar, het vuur was aangemaakt er stond een tent op en de geur van gedroogd vlees was te ruiken ook hadden ze bekers met wijn gevuld. Aleena at rustig en zei niets meer, het enige wat uit haar mond nog was gekomen na haar vraag was eetsmakelijk. Keelia had ook haar mond nog niet opgetrokken, zelfs niet om eetsmakelijk te zeggen, ze staarde naar het water dat totaal rustig leek maar als je er eenmaal in stond was dat toch een ander verhaal. Het viel haar op dat ze nog niet wacht gezeten had maar dat was alleen maar goed. Ze had haar laarzen en beenkappen afgedaan en had haar berenvel in haar tas gepropt want ze was kouder gewend dan dit. Het was wel wat frisjes maar zo koud als Hiems niet en aangezien ze die tempratuur gewend was, was dit een heerlijke tempratuur om in te zitten en te eten. Ze had vannacht dus geen slaapzak nodig, alhoewel misschien kon ze het wel als matras gebruiken. Ze zou haar onderlaken dan wel gebruiken als deken. Ze knikte goedkeurend bij haar gedachten maar bij wat geritsel keek ze op. Haar hand ging naar haar bijl.

- 915 woorden, heb het netjes gehouden xd

Sam liep door Muddus heen met Zeus op zijn schouders.
Hij was al snel de weg terug kwijt dus dwaalde Sam nu stussen de bomen door.
Sam keek om naar Zeus en hoopte dat hij al wakker was maar helaas. Sam hoorde wat en liep op het geluid af. Toen ondekte hij een kleine kamp. Sam zag twee vrouwen en een Anima. Voorzichtig liep hij verder. Zijn hand ging naar zijn zwaard en ondertussen maakte hij Zeus wakker. Hij voelde hoe Zeus van zijn schouders sprong en naast hem terecht kwam. Zeus begon diep te grommen.
Sam liep voorzichtig door tot dat hij in het zicht kwam.