Met elegante passen liep Chaunie samen met Jaffa door het centrum van Sarania. Ook al was de stad heel mooi en indrukwekkend, Chaunie had er vooral minachting voor. Ze wist dat Sarania deel uit maakte van het koninkrijk Faragos, en ze had het niet zo op koninkrijken en bijbehorende leiders. Maar toch was dat juist de reden dat ze hier was. Ze kwam voor de koning, Archibald I. Die had het nog behoorlijk op jonge vrouwen zoals Chaunie. Daarom nodigde de 'oude bok' jonge dames uit om hem gezelschap te houden, in ruil daarvoor kregen zij onbeperkte steun van het koninkrijk en een grote som geld. En dat laatste kon Chaunie vooral goed gebruiken. Ze liep nu op de trappen van het paleis. Een van de wachters merkte haar al op en zette de deur open naar de vertrekken voor de dames. In een van de vertrekken kon Chaunie zich omkleden. Dit 'avontuurtje' met de koning kon niet alleen Chaunie zelf goed van pas komen, ook zou zij geruchten op gaan vangen, die ze weer aan haar eigen clan de Nigris kon doorspelen, mocht dit nodig zijn. Chaunie wilde net in de prachtige kleding naar de gang lopen toen iemand haar onderbrak. 'Wat moet jij hier, heks.' zei een zware mannenstem minachtend. Langzaam keek Chaunie achterom. Het was Nero, haar ex-vriend, die duidelijk zinde op wraak. De lange man had zijn zwaard al vast en kwam dreigend op haar aflopen. Hij duwde haar en ze kwam met een klap op de grond neer. Kon iemand Chaunie helpen?

Diadorah kwam kwaad uit het paleis lopen. Haar klacht was afgewezen.
Ze had laatst geklaagd over het tegenhouden van belangrijke Nigris voor de poorten van Sarania. Ze vond dat iedereen gewoon door mocht lopen. Het Magistrerium pleit zelf voor ''een open wereld'', maar als het puntje bij paaltje komt, worden de Nigris buiten gesloten.
Diadorah stormde door de gangen, waar ze een vrouw tegen kwam, die door een man op de grond werd gehouden. Diadorah wist dat ze een Nigris was, want ze had haar een keer vluchtig gezien op een meeting.
Diadorah had zin om zich af te reageren, en die man was daar het perfecte doelwit voor.
Ze liep op hem af, en gebruikte haar simpele water-ijs truc. Ze stuurde het water, en de man werd tot aan zijn schouders in ijs gehuld.
Diadorah liep tevreden op de man af. Dit was een hele simpele truc om mensen in te sluiten. Het ijs was niet sterk, maar de man was tijdelijk ingevroren.
Diadorah haalde het zwaard uit het ijs, en gaf het aan de vrouw die op de grond lag. ''Jij kunt het afmaken'', riep ze. ''Als je het goed vind kijk ik even mee, ik houdt wel van een mooi schouwspel''
Diadorah knipoogte en keek toen met de grootste minachting naar de man. ''Wat moet je nu doen tegen twee sterke vrouwen. MAN''