Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden Bericht [Pagina 1 van 1]

1De viering van Aion Empty De viering van Aion vr maa 21, 2014 12:45 pm

Lady Dahlicia

Lady Dahlicia
Ik ben een Rookie
Rookie
Vandaag was een belangrijke dag voor Ablivion, hun prinses Lady Dahlicia was terug gekeerd, ze had enkele dagen in Dust rond gebracht en had daar vele ontdekkingen gedaan. Ze had niet veel bewoners gesproken, in elk geval niet zoveel als zij zelf zou willen. Ze wou in Dust het woord gaan verspreiden over Ablivion maar dit kon ze niet alleen, ze had hulp nodig van haar inwoners en daarbij was er vandaag één van de belangrijkste vieringen van de eeuw. Hun clan Aion was eindelijk erkend door Dust. Ze waren eindelijk na zo'n lange tijd erkend. Niet dat ze het nodig hadden van Dust want die zou hen echt niet tegen houden maar met dit zou hun bekendheid vergroot worden en andere zouden horen van hun verhalen, hun doelen en ze zouden hun volgen in de vele avonturen die voor hen in het verschiet zouden liggen in het land vol draken.

Haar haren wapperde in de wind terwijl het kasteel dichterbij kwam. Ze sloot even haar ogen en rook de geuren in van haar thuisland. ''Oost, west, thuis best.'' Zei ze met een glimlach.

Percival bulderde en iedereen kon het horen. De brul van terugkomst. Het plein werd gevuld met kleine mieren, al wist Dahlicia wel beter. Dit waren geen mieren, dit waren haar ouders, bediendes, bewoners en haar vrienden. Percival maakte een duikvlucht en scheerde over het kasteel heen. Dahlicia had dit vaak genoeg gedaan, zelfs voor de lol. Ze rende over de rug van haar wederhelft en gleed over zijn staart naar beneden. Het was gelukkig niet zo hoog want daar letten haar wederhelft wel op. Ze landen in de hooiberg waarna ze eruit sprong. Haar outfit die bestond uit een blouse, bruine broek en kaplaarzen waren vuil. Met nog een paar plukjes hooi in haar haren liep ze naar haar vader toe. Haar moeder schudde haar hoofd want ondanks iedereen wist dat Dahlicia de troon opvolger was waren er ook mensen die Dahlicia niet zo damesachtig vonden, in elk geval niet zoals een prinses zich moest gedragen. De éne persoon vond dit juist het prettigste aan hun troonopvolger omdat ze normaal bleef en dicht bij hun stond en de ander verwachten meer statigheid van haar.
''Vader!'' Riep ze vrolijk uit waarna ze hem knuffelde.
Haar vader lachte haar toe maar haar moeder begon gelijk te mopperen. ''Dahlicia wanneer kom je nou eens niet binnen vallen en kom je gewoon netjes binnen zoals een dame.'' Mopperde ze.
Dahlicia haalde haar handen door haar wilderige bruine haren heen en haalde het strooi eruit. ''Wanneer ik niet meer weet wat leven is,moeder.'' Zei Dahlicia grijnzend terug.

Ze begroetten de andere en schudde hier en daar wat handen waarna ze met ze alle naar binnen gingen om zich klaar te maken voor het grote feest. Ze had zich gewassen, haar haren gekamd en een jurk aangetrokken. Een groen gewaad van hoge kwaliteit.

Het eten rook heerlijk, de muziek was aan het spelen en iedereen was uitgenodigd en welkom. Nouja de personen die Ablivion konden vinden dan aangezien je het niet kon vinden als je niet verder zocht. Daarmee werd bedoeld als je goede bedoelingen had. Het was eeuwen oude spreuk door de groot magiers die Ablivion had geschapen of eerder mee hielpen met het opbouwen ervan.

Iedereen nam plaats aan één van de vele tafels en bier en wijn werd uitgedeeld. Er werd gelachen en veel gesproken onderling. Totdat de koning opstond. Lord Uther Pendragon keek over de mensen uit en spreiden zijn armen. ''Vrienden, bondgenoten en inwoners van Ablivion vandaag is een grote dag aangebroken voor Ablivion, mijn dochter Dahlicia is thuis gekomen uit Dust.'' Een hoop gejoel maar ook gefluister weerklonk want Dust had niet veel goeds gebracht in Ablivion, Dust had hun onderdrukt, weggestuurd of hun juist de rug toe gekeerd toen ze het meest nodig hadden. ''Dahlicia,'' Zei Uther statig waarna hij ging zitten. Dahlicia stond op en de stilte viel wederom. ''Ablivion, 2 weken lang heb ik gezwoegd in Dust om onze naam te verspreiden en onze clan bekend te maken. Vanaf vandaag is onze clan Aion een officiële clan.'' Ze stopte even tot het applaus was gaan liggen. ''Maar we zijn er nog lang niet mijn vrienden, Dust is nog steeds de zelfde plek waar wij zoveel van gehoord hebben waar mensen op worden gepakt en worden gehersenspoeld in het Magistrium en als hun niet de mensen gek maken zijn het de andere clans wel die voor oorlog, pijn en verdriet zorgen. Wij als Ablivion strijden naar vrijheid! Geluk en liefde! Wij zullen hen laten zien dat wij als clan één van de grootste kunnen worden maar om dat te kunnen bereiken moeten we bekender worden dus ik stel voor dat iedereen die mee wil zich aansluit bij mij want we vertrekken binnenkort per boot naar Dust om ons woord te verspreiden en hen die geen idee hebben of lijden te helpen.'' Zei ze. ''Op Aion de clan van Ablivion!'' Riep ze uit met haar beker omhoog houdend.

De muziek weerklonk weer en Dahlicia stond op om met iedereen te praten die met haar wou praten.

2De viering van Aion Empty Re: De viering van Aion vr maa 21, 2014 7:55 pm

Ambre

Ambre
Ik ben een Nieuweling
Nieuweling
Ambre was afgekomen op geruchten die ze laatste in de bossen had gehoord. Er werd gesproken van een nieuwe clan en een onbekend land. Omdat Ambre haar weg in de bestaande clans niet kon vinden was deze clan misschien wel wat ze zocht. Ze luisterde vanaf een afstand naar een vrouw die voor haar clan en haar land stond te preken. Het verhaal inspireerde haar. Ergens was ze het zelfs met haar eens, al wist ze niet welke dingen hier allemaal speelden. Ze was nog vrij nieuw op Dust. Tijdens het applaus liep Ambre naar voren. Misschien was het een goed idee om met deze vrouw te gaan praten. Ze had nog zoveel onbeantwoorde vragen, zoals het daadwerkelijke doel van deze clan. Als deze zou passen bij haar idealen, dan zou ze overwegen om lid te worden. Al had Ambre moeite met het verbinden aan de clan.

#animatells
Oh bekeek het spektakel vanuit een boom. Het boeide hem niet zo. Ambre en hij waren veel beter af zonder al die mensen om hen heen. Dan zouden ze hun eigen weg kunnen gaan en niet teleurgesteld worden. Want dat gebeurd nu eenmaal als je je bind met mensen. Ze gaan je op den duur teleur stellen. Een vlaag van historie kwam naar boven, maar Oh wuifde het weg. Ambre was wijs genoeg om haar eigen beslissingen te nemen.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum: Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum