Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden Bericht [Pagina 1 van 1]

1Een kamer voor vannacht graag Empty Een kamer voor vannacht graag wo jun 06, 2012 10:15 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Shao Niu zwoegde door de vallende sneeuw richting een van de boten die haar naar de ingang van de herberg zou kunnen brengen. Haar overjas gevoerd met marterhaar hield haar warm, maar het bleef lastig om goed voor zich uit te kunnen kijken. Naast haar liep een klein jongetje van 8 jaar die haar hand stevig vast hield en Shao Niu zuchtte nog een keer. Ze was de jongen tegengekomen op het plein eerder vandaag en sinds dat moment had hij haar niet meer alleen gelaten. Ze had hem opgemerkt na twee straten en was toen
snel verdwenen achter een muur en greep hem toen hij in een keer voorbij kwam lopen. Ze had hem gevraagd wat hij wilde van haar en had toen tot haar verbazing gezegd dat ze op zijn moeder leek, maar dat die in een ander rijk moest zijn en dat zijn vader pas tegen de avond weer terug zou zijn. Ze had het niet over haar hart kunnen krijgen het kind achter te laten en had hem meegenomen naar de dingen die ze moest doen. Maar nu zou ze de jongen naar zijn vader brengen die als het goed was in de herberg zou zijn en dan kon zij meteen een kamer huren voor de avond. Ze had het liefst die avond nog teruggekeerd naar het gastgezin waar ze de afgelopen paar dagen ook had gewoond, maar hun eilandje zou te ver weg zijn door de stromingen dus had ze geen andere keuze
gehad dan haar spullen mee te nemen en een kamer te huren in herberg De rustende ijsbeer. Gabriel wees naar iets in de verte en langzaamaan baande ze zich een weg door de gevallen sneeuw naar de boot waar ze onder een verkapping konden staan. Meteen was het een stuk warmer en Shao Niu zocht naar het geld om de man te betalen. Even later konden ze aan land gaan bij de herberg en de deur van de ingang zagen ze maar open en dicht gaan. Het ene moment liep er iemand naar binnen en het volgende moment iemand naar buiten. Glimlachend keek ze naar Daniel wiens maag ze al hoorde rommelen. ‘Kom op. Laten we gaan eten.’ Kinderen, ze vond ze geweldig en genoot van ze. Ze nam hem mee naar binnen en liet hem vervolgens los, hij zou zijn vader gaan zoeken en dan terug bij haar komen. In plaats daarvan liep zij richting de bar en kreeg de waard te spreken. ‘Een kamer voor twee alstublieft.’ Al snel kreeg ze de sleutels in haar handen gedrukt en een nummer waar ze haar bestellingen op kon laten plaatsen. Pff, eindelijk kreeg ze het wat warmer en ze duwde haar kap van de jas naar achteren en zocht naar een lege tafel. Er was er nog eentje te vinden, naast een van de ramen en
die nam ze dan ook in beslag. Al snel kwam de kleine Gabriel er aan met een bedroefd gezicht waardoor ze meteen al wist dat zijn vader er niet was. ‘Hij komt vast straks wel. Zeg maar wat je wilt eten.’ zei ze tegen hem en pakte zelf de kaart er ook bij. Het duurde niet lang voordat er een serveerster naar hen toekwam om de bestelling op te nemen. ‘Een schol voor mij en voor de kleine vissticks alstublieft. Verder twee glazen water en een glas mede. Graag op kamernummer 39.’ Ze liet de sleutel als waarborg zien voordat de meid verdween en Shao Niu rustig kon wachten. ‘Gabriel? Weet je zeker dat je vader hier vanavond zou zijn?’ De jongen knikte stellig van wel en ze zuchtte. Dan zat er niets anders op dan te wachten tot de vader van de jongen zou komen.

-Leonidas alstublaft. Smile

2Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag do jun 07, 2012 4:41 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leon dacht diep na en negeerd zijn anima even, niet dat hij kwaad op Pablo was, nee verre van zelfs. Maar Leonidas moest over dingen nadenken, wat hij trouwens tegenwoordig veel deed. En pablo liet Leon zijn gang gaan. Geschrokken trok Leonidas zich uit zijn gedachten toen hij zijn anima hoorde grommen."Wat is er?" Vroeg hij verbaasdt "Niets" antwoorde Pablo maar bleef wel toch gespannen en alert. Leon zuchtte wist niet wat hij nu met zijn grote wolf aan moest, maar hij liet het dan toch met tegen zin liggen. Hij stak zijn handen in zijn zakken en stapte nonchalant verder. Het voelde goed om terug naar de plaatsen te gaan die hij kende, maar het was al een tijdje geleden dat hij een goede nachtrust heeft gehad waardoor hij nogal geprikkeld was voor het moment. Dus daarom liep hij nu op zijn gemakjes naar een herberg. er was eentje die zich kon verplaatsen en dat was dan ook de perfechte slaapplaats voor als je achtervolgt werd en toch rust nodig had, zoals hij nu heeft. Wat verderop zag hij de veerboot al aan de kant dobberen. Wachtend om passagiers te kunnen vervoeren, de man die de boot bestuurd zag Leon afkomen en maakte alles al gereed voor verterk, toen zag hij inneens de grootte wolf naast Leon deed ondertussen zijn mond al open om er iets over te zeggen maar kreeg de kans niet om het te doen wan tLeon zijn hand omklemde ondertussen al zijn keel en hield hem juist boven de grond vast.."Luister goed oude man." Siste Leon" Je zult ook de wolf vervoeren of je mag zijn maaltijd voor vandaag zijn, want hij heeft nog niets gegeven voor vandaag" Daarna liet hij de man los en stapte samen met Pablo op de boot die langzaam nu starte en door het water vaarde. Leon wist niet hoe lang ze er al op zaten, waarschijnlijk iets van een klein kwartiertje toen hij de herberg al zag dichterbij komen.. "We gaan vanvaond een goeie nachtrust hebben Pablo" Stelde Leon de vermoeide wolf gerust die instemmend gromde. Pablo bleef maar groeien, wan tzijn kop reikte al tot aan de borskas van Leon die trouwens al groot was voor zijn leeftijd. Toen ze er eindelijk waren stapten ze beide af en keken nog even naar de man, smeet geld naar hem toe en ging toen naar binnen gevolgd door de grote zwarte wolf. Hij stapte geruisloos naar de bar vroeg voor een kamer en bestelde daarna een grote kom water voor Pablo en een bier voor hem zelf en ging daarna in een hoek zitten dat bijna niets van aandacht kon trekken. Leonidas was trouwens sterk veranderd, bijna onherkenbaar door de dagen dat hij was weggegaan.

3Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag do jun 07, 2012 6:16 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Niet veel later zat Shao Niu lachend aan de tafel. De kleine Gabriel wist haar goed te vermaken tijdens het eten met zijn truukjes die hij had geleerd. Het was duidelijk aan hem te zien dat hij langere tijd op straat had moeten leven en zich al dingen had aangeleerd om zichzelf te kunnen
voorzien, maar toch hoopte ze dat zijn vader hier vanavond werkelijk zou zijn. Anders
zat er niks anders op dan hem mee te nemen naar haar huis en op te laten nemen
door de clan hoeveel hij zich ook verzette. Ze zou hem niet achterlaten op dit
deel van het rijk met kleren die nauwelijks voldoende waren om hem te
beschermen tegen de ijskoude temperaturen van de nacht. Misschien had ze daarom
ook wel een kamer voor twee gehuurd vannacht, voor als zijn vader echt niet op
zou duiken. Opnieuw ging de deur open en ze zag hoe een man met een grote
zwarte wolf naar binnen liep. De wolf was bijna groter dan die van de meeste
mensen en onmiddellijk sloeg Shao Niu haar blik neer. Ze kende die wolf maar al
te goed en die blauwe ogen die ze snel had gezien, leken dwars door haar heen
te kijken, maar dat was ook wel logisch. Hij was directer dan een valk die op
een prooi afging. Gabriel draaide zich om naar de nieuwkomer naar wie ze had
gekeken en zijn ogen begonnen te glimmen. Ze greep hem over de tafel bij de
mouw van zijn jas en keek hem streng aan. ‘Als je het maar laat.’ Even keek hij
haar boos aan, maar bleef vervolgens netjes zitten om zijn eten op te eten. Ze
zag hoe hij stiekem enkele sticks naar beneden gooide waar de kleine ijsbeer ze
opving en naar binnen schrokte. Rustig leunde ze naar achteren en nam de mede
in de hand om enkele slokken te nemen. Daar had Gabriel op gewacht en hij
schoot weg, nog sneller dan dat ze hem tegen zou kunnen houden. Zijn anima
voorop gingen ze richting de wolf toe. Shao Niu zuchtte. Er was niets meer aan
te doen, als Pablo hem wilde opeten dan zou het snel over zijn en zou de jongen
snel terugkeren. Vanuit haar ooghoeken keek ze om zich heen. Het was altijd om
de omgeving in de gaten te houden, maar nu was haar blik vooral gericht op
Gabriel die nu voor de wolf stond en er een soort van eerbiedig naar keek en ze
grinnikte. Maar was die man die bij de wolf zat dan ook echt Leonidas? En als
hij het was, wat was er dan met hem gebeurd? Hoe kon zijn uiterlijk zo zijn
veranderd? Uiteindelijk stond ze op, nam haar tas op haar rug en liep tussen de
vele tafels heen zodat ze bij hen stond en hurkte neer zodat ze Gabriel in de
ogen kon kijken. ‘Je hebt hen nu wel genoeg bezig gehouden, zeg vaarwel en kom
dan met me mee.’ Haar stem was vriendelijk, bijna te vriendelijk en ze
glimlachte om de blik die de jongen haar zond, maar ze weerstond het
gemakkelijk en kwam omhoog en draaide zich naar de wolf en zijn partner. ‘Het
spijt me dat deze deugniet jullie maaltijd heeft verstoord. Gabriel?’ Hij
mompelde heel snel een excuses en Shao Niu glimlachte. ‘Kan ik u iets misschien
iets aanbieden om jullie tijd goed te maken?’ Haar blik was bijna de hele tijd
gericht op de jongen, maar nu keek ze recht naar Leonidas.

4Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag do jun 07, 2012 6:39 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leonidas genoot van de drank dat hij had gekregen. Pablo zat met stevig gespieren gespannen van zijn grote emmer wat er te drinken. Zijn zeegroene ogen waren dan wel gericht op zijn drank, maar Leon wist wel beter want zijn oren waren naar de omgeving gericht, nam ieder geluid in hem op. Zijn ijsblauwe ogen namen meteen de plotselinge beweging op. HIj keek strak naar de kleine jongen die richting Pablo stapte. Een geamuseerde grijns sierde zijn lippen, het jongetje had wel lef om zomaar op de grote wolf te stappen terwijl die al enkele dagen niet meer had gegeten of had gedronken. Pablo had het ook gemerkt want hij draaide met een ruk zijn kop op dat wel drie keer zo groot was als het hoofd van het kind en gromde gevaarlijk terwijl hij zijn vlijmscherpe tanden ontbloote. Gerusstellend legde hij een hand op de wolf zijn schouders."Rustig jongen," Sprak hij waarschuwend naar het kleine kind."het is heel erg gevaarlijk om Pablo nu te storen met zijn eten" vervolgde hij maar vond het amusement van het kind die naar de wolf was gestapt zonder aan de risico's te denken. Even gleden zijn ogen naar de anima van de jongen maar schok er niet al te veel aandacht aan. Opnieuw keek Leon op toen hij weer een beweging opnam in zijn ooghoeken. Al snel kwam er een vrouw naar hem toe. Ze kwam hem bekend voor, maar te laatste tijd vergat hij teveel. ‘Je hebt hen nu wel genoeg bezig gehouden, zeg vaarwel en kom dan met me mee.’ Haar stem was vriendelijk, bijna te vriendelijk en ze glimlachte om de blik die de jongen haar zond, maar ze weerstond het gemakkelijk en kwam omhoog en draaide zich naar de wolf en zijn partner. ‘Het spijt me dat deze deugniet jullie maaltijd heeft verstoord. Gabriel?’ Hij mompelde heel snel een excuses en Shao Niu glimlachte. ‘Kan ik u iets misschien iets aanbieden om jullie tijd goed te maken?’ Haar blik hield ze de hele tijd naar de jongen, maar haar stem kwam hem duidelijk bekend voor.Pablo zij niets meer keek nog steeds gevaarlijk naar de jongen." Drink nu maar gewoon je water op Pablo" Sprak hij rustig tegen zijn wolf. En keek de vrouw strak aan, haar naam lag op het tipje van zijn tong en hij vernauwde zijn ogen waardoor ze donkerder werden. "Xia Wan? Ben jij dat?" Vroeg hij rustig, met een hele lichte verbazing ertussen maar dat verbergde hij simpel."

5Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag do jun 07, 2012 8:22 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Shao Niu keek eerst even rustig toe hoe Gabriel op de
wolf afstapte, te nieuwsgierig om zich te kunnen bedwingen, maar Pablo zag
eruit alsof hij zin had om de jongen en zijn anima op te eten en dat kon ze
toch nog net niet toelaten. Rustig stond ze op en liep tussen de tafels door
naar de tafel van Leon en Pablo in de hoek van de herberg. De herberg
schommelde heel licht, haast net te licht om op te merken, maar ze was het niet
gewend dus merkte ze het erg goed. Rustig gebaarde ze Gabriel om te doen wat ze
zei en hij luisterde ook, misschien omdat haar stem te vriendelijk was en dus
gevaarlijk. Zelfs een klein straatschoffie kon de verschillende intonaties
horen en hij mompelde een excuses. Daarna bood ze aan om hen een vergoeding te
geven voor de tijd dat Gabriel hen had gestoord. Haar blik gleed van Leonidas
naar Pablo en trok Gabriel iets dichter bij haar voor de veiligheid. Het leek
zelfs wel alsof ze haar allebei niet herkenden en een steek van pijn ging door
haar heen. Nee, het was voor haar soort onmogelijk dat ze werd herinnerd als
een vriendin. Ze had het kunnen weten. Toch bleef ze daar staan met een
onveranderde glimlach rond haar lippen, spelend alsof ze iets heel leuk vond.
En daar zei hij in eens haar moeders naam en haar blik werd donkerder voordat
ze de jongen naast haar omdraaide. ‘Pablo verraadt je altijd Leonidas, maar ik
ben een donkere vlek in je geheugen. Ik ben niet degene die je denkt dat je
ziet.’ Verdorie, ze had hem gewoon moeten zeggen dat ze hem niet kende in
plaats van zo iets te antwoorden. Maar ze had zich niet in kunnen houden. Ze
was boos omdat hij zich haar niet had kunnen herinneren. ‘Kom op lieverd. Je
vader kan er ieder moment zijn en hij zal het vast niet leuk vinden als je hier
stond bij zo’n gevaarlijke wolf.’ Zelf merkte ze niet hoe fout haar woorden
konden worden opgevat, dat zij de moeder van deze jongen zou kunnen zijn door
wat ze had gezegd en dat ze aan het wachten waren op de man die bij hun leven
hoorde. Ze pakte een zilveren muntstuk uit een van de binnenste zakken en legde
die op de tafel. ‘Het spijt me dat we jullie hebben gestoord.’ Ze draaide zich
fel om en liep terug naar haar eerdere tafel en zette de jongen dit maal naast
haar op een stoel zodat ze hem bij haar kon houden en hij uit kon kijken naar
zijn vader. ‘Shao? Waarom was je zo gemeen?’ Shao Niu rommelde even met zijn
haren en keek toen zuchtend naar buiten. ‘Hij is me vergeten. Ik kon me even
niet inhouden. Weet je Gabriel? Als je denkt dat je met iemand bevriend bent en
uiteindelijk de jongen je vergeet dan doet dat pijn bij dat meisje dus pas
altijd goed op dat je weet wie je vrienden zijn.’ Ze snoof even. Gaf ze nou
echt advies aan een jongen van 8 jaar? Over iets dat niet eens belangrijk zou
moeten zijn in haar leven? Ze was diep gezonken en ze nam nog een flinke slok
van de mede die haar opnieuw was voorgezet.

6Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag vr jun 08, 2012 3:13 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Hij kon zich tegenwoordig niet alles meer zo goed herinneren, ja dat was zijn eigen schuld als hij meer had opgelet zouden ze hem niet te pakken gehad maar dat was hun wel gelukt. Het had Leon en Pablo veranderd. Voor Pablo....Die was vijandig geworden. En Leon was het killer geworden maar ook met een nogal slecht geheugen voor het moment. Hij deed trouwens erg zijn best om dingen weer te herinneren. ‘Pablo verraadt je altijd Leonidas, maar ik ben een donkere vlek in je geheugen. Ik ben niet degene die je denkt dat je ziet.’ Hij wist dat het haar naam niet was, maar ze kende die persoon wel. Hij pijnigde zijn hersens, negeerde haar geblaf. Toen kwam haar naam in hem op Shao Niu. De eerste ontmoeting herinnerde hij weer helemaal. Het was zo lang geleden wou zich veronschuldigen en haar omhelzen maar hij hield zich in, Pablo had de verandering in Leon gevoelt waardoor hij hem nu ook nieuwsgierig aankeek.‘Kom op lieverd. Je vader kan er ieder moment zijn en hij zal het vast niet leuk vinden als je hier stond bij zo’n gevaarlijke wolf.’ zei ze tegen de jongen. Hij hield zich onbewogen. Maar de woorden botsten tegen zijn borstkas op. Het deed hem zeer om te beseffen dat ze al een man en zo te zien een kind had. Pablo jankte even stilletjes en duwde zijn snuit tegen de hand van Leon, die zijn hoofd kwaad schudde en de kop van Pablo van hem wegduwde. Ze pakte een zilveren muntstuk uit een van de binnenste zakken en legde die op de tafel. ‘Het spijt me dat we jullie hebben gestoord.’ Ze draaide zich
fel om en liep terug naar haar eerdere tafel en zette de jongen dit maal naast haar op een stoel. Hij schudde zijn hoofd, toonde geen enkele emotie's en vooral niet hoe hard haar woorden hem hadden geraakt. De wolf keek triestig naar Leon wist dat Leon heen medelijden wou. Leon stond recht en keek nog even haar aan."Je mag je geld houden, de jongen had me helemaal niet gestoord, goededag....Shao Niu." Haar naam was meer een gefluister maar toch hoorbaar. Meteen draaide hij zich om en stapte naar boven richting zijn kamer gevolgt door Pablo die nog even een blik naar Shao Niu en de jongen wierp maar toch weer achter Leon trippelde.

7Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 10, 2012 3:26 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Shao Niu had Gabriel naast haar op de stoel gezet en gaf antwoord op de vraag van de jongen voordat ze van de mede dronk en Leons stem hoorde. Zacht en uit de verte, maar door het lawaai van de rest in de herberg kon ze het toch horen. Ze richtte haar blik naar hem toe en zag hem weglopen. Hij herinnerde zich haar naam, maar voor de rest wist hij niets van haar meer. Ze wist dat het te verwachten was, maar waarom deed het dan zo’n pijn in haar hart? Ze zuchtte als ze nadacht over wat haar moeder op dat moment zou hebben gezegd over de pijn die ze voelde. Een tijger zal nooit verlangen naar het samenzijn, omdat het simpelweg niet in het patroon past. Maar Shao Niu was altijd al anders geweest. Waar haar zussen het perfecte voorbeeld waren geweest van hoe de geisha’s waren en hoe de clan hun vrouwen voortbracht, was zij vaak de vrolijkste van iedereen geweest, zich niets aantrekkend van de teruggetrokken houding die ze zou behoren te hebben. Haar gedachten gleden weg totdat een kleine beweging van Gabriel haar onmiddellijke aandacht kreeg. De jongen keek sterk naar een groepje mannen dat net de herberg in was gekomen. Ze bestelden meteen flinke pullen bier en het beste eten dat de herberg te bieden had. Blijkbaar hadden ze iets te vieren en dat gebeurde dan ook meteen. Even had ze een slecht gevoel over de groep, maar die zakte weg toen Gabriel opstond en naar haar keek. Rustig knikte ze, maar legde voor de zekerheid haar hand op een werpmesje voor als er iets zou gebeuren. Het leek wel een sprookje zoals vader en zoon werden herenigd. Gabriel liep op de man af, tikte hem aan en nadat de norse man zich had omgedraaid om te kijken wie hem had gestoord, zag je een grote glimlach verschijnen die zijn gezicht bijna zou breken als hij niet oppaste. Gerustgesteld stond Shao Niu op en liep naar het groepje toe en knielde voor de kleine jongen neer. Hij omhelsde haar en ze grinnikte. ‘Pas goed op jezelf, kleine engel.’ Fluisterde ze in zijn oor en drukte hem ongemerkt wat muntstukken in zijn zakken voordat ze opstond en wegliep. Ze moest nu niet omdraaien om te zien, want dan zou ze hem niet achter kunnen laten en haar ogen begonnen lichtjes te glimmen. Maar daar was de deur die naar de trappen zou leiden en haar veilig zou houden. De deur ging gemakkelijk open en Shao Niu glipte er doorheen en nam de trappen om kamer 39 te zoeken. Derde etage, laatste kamer aan de linkerzijde en de sleutel paste er precies op. Eenmaal in de kamer keek ze naar de goed onderhouden kamer en liep na enkele seconden naar het balkon om daar de kou haar pijn te verstillen. Daar ging ze op de balustrade zitten, gevaarlijk vooroverhangend om de zee onder haar te kunnen zien. Nu wilde ze dat ze haar viool bij zich had gehad dan kon ze het verdriet van haar afspelen en dan was het goed. Dan was het in een lied verwerkt en kon ze zichzelf er voor afsluiten, maar nu moest ze er zelf mee omgaan. Het was heerlijk stil en het enige wat ze hoorde was het ruisen van de golven tegen het eilandje en de wind die licht langs haar heen waaide. Kalm bleef ze zitten, wachtend op iets maar ze wist niet wat.

8Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 10, 2012 4:05 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leon staarde gespannen naar het plafond, negeerde voor deze keer expres Pablo die zijn aandacht probeerde te trekken. Hij moest helemaal die medelijden van de wolf niet hebben daar was nergens voor nodig. Hij kon op zichzelf wel letten. even streek hij wat verdwaasd door zijn pikzwarte haren terwijl hij met zijn blauwe ogen nog steeds naar het plafond staarde, er was daar helemaal niets te zien dus ging hij maar weer recht zitten en keek Pablo aan die aandachtig naar de geluiden op de gang concentreerde. De wolf stond oppeens recht."Ga naar de gang" Bromde de wolf met zijn donkere stem. Leonidas zuchtte wist dat Pablo niet zal stoppen met janken tot hij eindelijk luisterde dus hij haalde onchalant even zijn schouders op ging toen van zijn bed en opende zijn deur terwijl hij door de kier keek en zag Shao Niu door de gang zwerven naar haar eigen kamer. Hij keek haar met een zachte blik na. Hij kon het nog steeds niet begrijpen waarom haar felheid tegen hem zo hard had aangekomen. Normaal intreseerde de meisjes hem helemaal niks maar waarom kon het hem dan nu wel schelen dat ze boos op hem was, en dat hij dat wou veranderen. Hij haalde even diep adem, wist niet waarom hij het deed maar opende toen toch de deur sloot hem achter hem dicht en stapte zoals altijd geruisloos door de gang. Vertwijfeld bleef hij voor de deur van Shao Niu haar kamer staan. Draaide zich toen half om, om toch weer naar zijn kamer te gaan maar de blik van Pablo hield hem tegen. Leon keek weer naar de kamerdeur voor hem. Klopte toen drie keer op de deur en stak toen zijn handen in zijn zakken en wachtte geirriteerd af.

9Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 10, 2012 5:52 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Shao Niu genoot van de stilte die af en toe werd onderbroken door het geluid van de golven die braken tegen de rotsen van het eiland, maar het kon haar onrust niet wegnemen. Het bleef in haar lichaam zitten, pijnlijk voltrekkend rond haar hart en uiteindelijk vond ze dat ze wel lang genoeg buiten had gestaan. Ze schoof de deur dicht en zette het slot erop, gewoon voor de zekerheid. Binnen trok Shao Niu haar jas uit en gooide die op een stoel voordat ze zich voor over boog om de messen te verwijderen die aan haar lichaam gebonden waren. Standaard zaten twee kleine dolken in haar laarzen en hingen er twee lange messen aan haar bovenbenen waar ze nu goed bij kon omdat ze een broek met tuniek aan had. Daar stopte ze mee zodra ze het geklop tegen haar deur hoorde. Niemand die ze kende wist dat ze hier was en dan al helemaal niet in welke kamer. Misschien was het een van die mensen van beneden om nog iets door te geven of iets te geven. In ieder geval zou ze open moeten doen dus liep ze naar de deur en draaide de knop om. Nog iets waar ze niet aan had gedacht door Leonidas. Ze had haar deur niet op slot gedaan en iedereen had zo binnen kunnen komen. Voorzichtig trok ze de deur open en keek ze recht in het gezicht van de persoon die ze het minst wilde zien. 'Leon?' vroeg ze verbaasd. Even bleef ze stokstijf staan, maar daarna gooide ze de deur verder los. 'Kom binnen.' Het was niet handig om op de gang te blijven praten. Je wist nooit wie er aan de deuren stond te luisteren naar de conservatie die ze hielden. Nadat Leonidas naar binnen was gekomen, duwde ze de deur weer dicht en leunde er gespannen tegen aan. 'Wat wil je Leon?' Alles aan haar liet zien hoe gespannen Shao niu was en haar ogen bleven gericht op hem alsof ze bang was dat hij haar iets aan zou doen. Ze wist het niet, wist niet wat hij van plan was hier te doen en werd er bijna bang van. 'Leon.' fluisterde ze. Alsjeblieft Dat wilde ze toevoegen, maar het kwam niet over haar lippen. Shao had er ook geen idee van van wat ze moest doen of zeggen en haar gedachten vlogen door elkaar, maar de pijn in haar hart was het ergst. Hier was hij dan en ze zou alles kunnen vragen, maar ze durfde het niet. Wat was ze toch voor een rare vogel?

10Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 10, 2012 6:06 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Hoe langer hij wachtte hoe meer hij zin had om weg te stappen. Leon kende zichzelf nu wel beter en doordat hij niet wist hoe het kwam waarom het hem wel kon schelen wat Shao Niu van hem dacht hoe meer hij wist dat hij niet precies weet wat te zeggen wanneer hij oog in oog stond met haar. Zijn spieren waren helemaal gespannen. Gelukkig had hij zijn zwaard in zijn kamer achter gelaten, vertrouwde erop dat Pablo er goed zorg voor gaan dragen. De deur ging open en hij keek Shao Niu recht aan. Een brok bleef in zijn keel hangen. 'Leon?' vroeg ze verbaasd. Net als hij had ze hem ook niet verwacht aan haar deur te zien. Even bleef ze stokstijf staan, maar daarna gooide ze de deur verder los. 'Kom binnen.' Hij dacht even na maar stapte toen toch uiteindelijk haar kamer binnen Shao Niu duwde de deur weer dicht en leunde er gespannen tegen aan. 'Wat wil je Leon?' Hij wist niet precies wat hij moest zeggen, wist zelf nog steeds niet waarom hij eigenlijk aan haar deur had geklopt. Haastig zocht hij naar de woorden, maar het was niet simpel om ze te vinden. 'Leon.' fluisterde ze. Zijn kaken werden gespannen."Ik...." Verdomme waar was zijn felle mond als hij bij al de andere vrouwen en mannen was, hier bij haar lukte dat niet. Het frustreerde hem. Opnieuw haalde hij even diep adem."Luister. Shao Niu, het spijt me dat ik je moeders naam zei..." Hij twijfelde nog even."Ik was toen in de war...nu nog steeds. Het is gewoon....Ik moet alles nog op een rij zetten, en iemand tegen komen....die ik als een vriendin zie en mag maakte het er niet simpeler op." Opnieuw zweeg hij even maar ging toen toch verder."Pablo en ik....toen we weg gingen van hier....zijn er dingen gebeurd dat ons beide hebben veranderd." Hij was helemaal gespannen."Het spijt me echt vandaar straks." Zuchtte hij. Blij dat het hem gelukt was. Verdwaasd streek hij nog even door zijn pikzwarte haren."euH... goedenacht Shao Niu" Hij moest nu gaan voor hij haar weer zou kwetsen waardoor ze zo fel tegen hem zou doen. Leon draaide zich om en stapte naar de deur.

11Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 10, 2012 7:07 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Leonidas was net zo gespannen als zij was, maar ze wist ook niets om hem te laten ontspannen. Als ze al iets wist dan zou ze dat op zichzelf gebruiken zodat ze iets anders kon doen dan hier gespannen tegen een deur staan wachten op de andere partij om iets te doen of iets te zeggen. Eindelijk begon hij met praten en ze knikte licht op zijn verontschuldiging als teken dat het was geaccepteerd, maar er was nog steeds geen verklaring over waarom hij zo tegen haar had gedaan. Die verklaring kwam iets later. Haar ogen werden iets groter. Hij zag haar dus echt als een vriendin? Ze kon er niet echt iets tussen brengen, want voordat ze iets zinvols had bedacht, was hij al verder gesproken. Pas toen hij zich terugdraaide en haar goedenacht wenste, wendde ze haar blik af. 'Wat is er beneden gebeurd? Mama zei dat ze jou of Pablo nooit heeft gezien. Het spijt me dat ik niet op je heb gewacht en naar huis ben gegaan, maar ik had dingen die ik moest regelen.' zei ze zacht, maar bleef koppig voor de deur staan. Hij mocht nog niet gaan, ze wilde nog niet dat ze alleen in deze kamer zou zijn om over haar vragen na te denken. Shao Niu vouwde haar armen voor haar lichaam. 'Hoe zijn je wonden nu? Een beetje goed geheeld?' Eindelijk vroeg ze de vraag die ze bij het nieuwjaarsfeest al had moeten vragen voordat ze er zelf achter was gekomen. Even glimlachte ze snel en trok de onderkant van de tuniek iets op zodat er een soort riem tevoorschijn kwam. 'Dit is iets dat ik erin heb laten zetten nadat je me gered had. Het is gemaakt van spinnenzijde en zo sterk als een boom. Althans, dat zeggen ze. Ik weet niet hoeveel het aankan, alleen dat het mij sowieso kan dragen.' Ze had geen idee waar ze over moest - nee - kon praten om te zorgen dat Leonidas bij haar bleef al was dat heel egoistisch, maar toch werd die pijn in haar net iets minder als hij bij haar was. Nooit eerder had ze zoiets gevoeld en het was raar, maar voelde aan de ene kant heel fijn en aan de andere kant heel pijnlijk. Hoe kon hij dat in haar veroorzaken?

12Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag wo jun 13, 2012 3:46 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leonidas worstelde nog steeds met de vele emotie's in hem. Het frustreerde Leon dat hij ze niet onder controle had en hij wou dat helemaal niet dat ze oncontroleerbaar waren. Waarschijnlijk zat pablo nu met een zelfvoldaan gevoel op zijn bed te slapen waarbij hij kwijlt. En Leon heeft dus echt geen zin om in een bed te slapen vol met kwijl. 'Wat is er beneden gebeurd? Mama zei dat ze jou of Pablo nooit heeft gezien. Het spijt me dat ik niet op je heb gewacht en naar huis ben gegaan, maar ik had dingen die ik moest regelen.' zei Shao zacht, maar bleef koppig voor de deur staan. Leonidas keek haar weer aan nadat hij zich uit zijn gedachten had terug getrokken. Hij dacht even na."Ik ben met Pablo naar beneden gegaan, maar ik ben op hem gekropen en heeft me ergens heen gebracht waar zijn neus hem heen bracht. we kwamen ergens heel ergens anders uit. Maar het was daar veilig. En ook ik moest wat dingen afhandelen zoals jij." Legde hij rustig uit." En Shao je moet helemaal geen spijt hebben, ik ben nooit terug naar boven gekomen, dus ik neem je het helemaal niet kwalijk, en dat zou jij ook niet moeten doen" Zei hij haar en keek haar rechtaan. een geamuseerde grijns sierde zijn lippen."Ga je de hele tijd voor de deur staan?" Vroeg hij grijnzend.

13Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag do jun 14, 2012 5:28 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Zachtjes vroeg Shao Niu aan Leonidas waarom hij nooit was teruggekomen al zou ze het nooit hebben gemerkt omdat ze er niet was geweest, maar haar moeder had haar verteld dat ze hem nooit had gevonden en dus had ze gedacht dat er misschien iets met hem was gebeurd. Hij legde het rustig aanhaar uit, maar ze vond het nog niet goed genoeg om hem te laten gaan. Ze wilde het liefst meer weten, meer van hem of van Pablo, maar vooral van hem. Wat was er toch aan de hand met haar? En verder bleef ze hem ook aanstaren totdat ze die grijns zag en licht moest blozen, maar haar blik werd verder meteen strak. Shao Niu stapte iets naar voren, trok de deur mee open en keek hem boos aan. ‘Ga maar als je zo graag weg wilt.’ Het was niets voor haar om zo overdreven boos te reageren, maar dat maakte hij in haar los. Ze liet de deur open staan en liep zelf terug naar het bed om de messenhouders rondom haar bovenbenen los te maken en die op het bed neer te leggen. 'Doe de deur alsjeblieft dicht.' vervolgde ze half zuchtend, doelend op dat als hij ging hij de deur achter zich dicht trok.

- Sorry kort, maar antwoord op je uiltje is: *tromgeroffel* YEP, goed plan.

14Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag vr jun 15, 2012 6:24 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leonidas keek haar ontspannen aan terwijl hij door zijn zwarte haren ging die warrig lagen en voor zijn ogen wat. Hij moest zijn gezicht de hele tijd in plooi houden om niet teder naar haar te kijken, zo was hij niet. Zo keek Leon helemaal niet, dus dat hij het nu moest tegen houden om zo naar haar te kijken frustreerde hem. Het verwarde hem vooral omdat hij zijn eigen emotie's niet kende en onder bedwang kon houden. Toen hij haar eventjes had zien blozen, had het op de een of andere manier hem een goed gevoel geven. Een soort trots dat hij haar heeft kunnen laten blozen, vreemde gedachten had hij zo te zien. Shao Niu stapte iets naar voren, trok de deur mee open en keek hem boos aan. ‘Ga maar als je zo graag weg wilt.’ Leonidas keek haar verbaasd aan door haar inneens vreemde uitbarsting. Hij dacht even na over haar woorden en haalde toen even diep adem. Het was niet dat hij graag weg wou, het tegenover gestelde trouwens maar hij wist gewoon niet wat hij dan nog allemaal zou ontdekken. Ze liet de deur open staan en liep zelf terug naar het bed om de messenhouders rondom haar bovenbenen los te maken en die op het bed neer te leggen. 'Doe de deur alsjeblieft dicht.' vervolgde ze half zuchtend Leonidas keek even naar de gang, mompelde toen even tegen zichzelf. En sloot de deur maar bleef wel binnen. Hij stapte naar haar toe en boog zich toen voorover zodat zijn gezicht dicht bij die van haar was."Wil je me dan zo snel weg hebben Shao" Grinnikte hij en keek met een nepverbaasd gezicht haar afwachtend aan, maar trok zich ondertussen wel weer terug.

15Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag vr jun 15, 2012 8:20 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Shao Niu was naar het bed gelopen nadat ze de deur voor Leon had opengegooid zodat hij weg kon gaan als dat was wat hij werkelijk wilde. Het liefst wilde ze dat hij bij haar bleef ook was het verkeerd om dat te denken. De messen lagen nu samen op het bed en haar nuancen gingen naar haar laarzen waar ook messen inzaten. Haar hele lichaam zat vol met kleine en grote messen en daarnaast nog de werpmessen die ze er altijd uit moest halen voordat ze haar kleren aandeed anders kon ze zich ernstig verwonden. Tot haar grote opluchting en ergernis hoorde ze dat de deur werd gesloten, hij was dus echt weggegaan en verwoed veegde ze een traan weg die over haar wang naar beneden rolde. Het hoofd naast de hare liet haar schrikken en terwijl hij naar achteren ging sloeg ze uit met het mes naar de onbeschermde hals waarbij zijn stem en de verbaasde blik in zijn ogen haar net op tijd liet beseffen wie het was die hier bij haar stond. Geschokt liet ze het mes vallen en deinsde naar achteren. 'Leon?' Het was alsof haar ogen haar weer bedrogen en haar hand ging trillend naar voren om te landen op zijn wang en het leek dat ze een elektrische schok kreeg en onmiddellijk haar hand terugtrok en op het bed neerzakte. 'Je liet me schrikken.' bracht ze fluisterend uit herinnerend dat ze hem bijna zijn keel had doorgesneden. Wat was ze voor iemand dat ze zo reageerde? Dit was niet normaal meer en met grote ogen bleef ze Leon aankijken.

16Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag za jun 16, 2012 3:20 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leonidas trok meteen zijn hoofd terug toen hij haar beweging maar al te goed bekende. Hij keek haar wat verbaasd aan. Niet dat ze hem had aangevallen nee daarom niet maar doordat hij zag hoe snel ze kon schrikken, vooral als ze in met haar gedachten er niet bij was. Geschokt liet ze het mes vallen en deinsde naar achteren. 'Leon?' Het was alsof haar ogen haar weer bedrogen en haar hand ging trillend naar voren om te landen op zijn wang en het leek dat ze een elektrische schok kreeg en onmiddellijk haar hand terugtrok en op het bed neerzakte. Leon wreef even over zijn pijnlijke wang die nu ondertussen een rode handafdruk tevoorschijnt kwam."Auwht.." Sprak hij koeltjes."Oke...die had ik wel verdient" Bekende hij. 'Je liet me schrikken.' bracht ze fluisterend. Hij keek haar teder aan maar schudde dat weer vlug weg. "sorry, dat was niet de bedoeling Shao" Zei hij geruststellen. Ging langzaam en voorzichtig naast haar zitten. Voorzichtig en teder nam hij haar kan vast en draaide haar gezicht naar hem toe."Dat zou ik nooit expres doen shao, dat zweer ik je." Sprak hij heesjes toen hij merkte hoe dicht haar lippen bij die van hem waren. Verward liet hij haar los en keek verdwaasd voor zich uit. Was het waar? wou hij haar echt kussen. Hij was...? de schok kwam niet verbaasd aan. Hij hield van haar. Waarom had hij dat nooit eerder beseft? Moest een mes dicht bij zijn keel zijn gegaan om tot dat besef te komen?

17Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag za jun 16, 2012 8:26 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
En als Shao dan dacht dat het een hallucinatie was dan bleek dat niet waar te zijn en had ze hem werkelijk geslagen op zijn wang waar ze nu een afdruk van haar vingers tevoorschijn zag komen. Het was maar goed dat ze op het bed was gaan zitten anders hadden haar benen haar vast niet overeind kunnen houden. Shao Niu wilde hem helemaal geen pijn doen, maar ze had gedacht dat hij weer een van die verschijningen was geweest in de tijd dat ze ziek was geweest na het eindjaarsfeest. Het kwam waarschijnlijk doordat haar moeder onder de grond had gezeten en ze geen contact hadden kunnen hebben dat ze zo ziek was geworden dat ze bijna was gestorven. In die tijd had ze heel vaak over Leon gedroomd, maar als ze dan haar hand had uitgestoken was j er nooit ect geweest. Daarom dacht ze nu ook dat hij niet echt was geweest. En dan die tedere blik in zijn ogen. Ze snapte werkelijk niets meer van wat hij deed. Waar was ze in veranderd? Ze kon zelfs niet meer begrijpen waarom een man zo naar een vrouw keek. Shao Niu liet haar hoofd doorneem draaien, genoot van de lichte aanraking van zijn vingers op haar huid en haar blik werd zacht. Ze knikte licht op zijn woorden, maar haar ogen zaten vastgezogen in de zijne totdat hij zijn hoofd draaide. Even knipperde ze verbaasd, maar boog toen naar voren om een lichte kus op zijn wang te drukken. 'Sorry dat ik je heb geslagen. Ik moest zeker weten dat jij het was, maar ik wist niet dat ik zo hard uithaalde.' Ze bloosde licht van schaamte en vanwege haar eigen actie om hem te kussen.

18Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 17, 2012 2:26 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Nu hij wist dat hij van haar hield was hij nog verwarder dan eerst en voor de allereerste keer onzeker? Het frustreerde hem. Wist niet wat hij ermee moest doen. Maar dat kwam ook doordat hij dit nog nooit had gevoeld, en dus er ook geen oplossing voor had. hopenlijk zou dat snel genoeg veranderen. Want dit onzeker gevoel beviel hem helemaal niet. Het maakte hem zwak. Even knipperde ze verbaasd, maar boog toen naar voren om een lichte kus op zijn wang te drukken. 'Sorry dat ik je heb geslagen. Ik moest zeker weten dat jij het was, maar ik wist niet dat ik zo hard uithaalde.' Ze bloosde licht van schaamte en vanwege haar eigen actie om hem te kussen. Deze keer was Leonidas degene dat verbaasd met zijn ogen knipperde. nu hij voelde dat haar lippen zo zacht en warm waren, moest hij de drang onderdrukken om er meer van de proeven. Zijn wang waar ze hem had gekust tintelden en was de hele tijd warmer geworden. Een heerlijk gevoel was het."Het...eu is niks" Sprak hij verward. Het enige waar hij nu maar aan kon denken waren haar lippen. Hij draaide zijn hoofd weer naar haar. Met moeite kon hij zijn ogen van haar lippen afhouden. Leon nam voorzichtig haar hand vast en drukte die tegen zijn rode wang. Even zuchtte hij keek toen haar weer aan en boog zich langzaam voorover met een wat twijfelend gevoel. En drukte toen teder zijn lippen tegen die van haar. Als ze wou stoppen zou hij het wel merken.

19Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 17, 2012 3:41 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Verbaasd en licht blozend om haar eigen actie boog ze naar achteren en
keek hem niet langer direct aan. Steels wierp Shao Niu nog wel een blik
op hem, maar hij leek haar excuses te accepteren en ze voelde haar hart
weer wat rustiger slaan. Het werd iets minder beangstigend om zo dicht
bij Leon te zitten, want ze wist dat hij eigenlijk veel te dicht bij
haar zat. Als iemand van haar clan haar zo zou zien dan zou ze worden
opgesloten tot het midzomerfeest en alleen onder bewaking nog weg kunnen
komen. Shao keek Leon weer aan toen ze een kleine elektrische schok in
haar vingers voelde. Leon had haar hand gepakt en nu legde hij die tegen
zijn wang. Haar hart was weer als een furie gaan slaan en ze voelde
haar eigen wangen warmer worden. Zijn wang was zo warm dat haar vingers
leken te branden. Haar blik was op zijn wang gericht totdat ze merkte
dat Leon dichterbij kwam. Op het moment dat Shao zijn lippen op de hare
voelde, leek haar hart stil te staan, maar het gevoel in haar binnenste
was niet slecht. Het voelde goed, meer dan goed. Toen ze zich licht
hadden teruggetrokken keek ze Leon blozend aan. 'Dat was mijn eerste
kus.' fluisterde ze voordat ze zich naar voren boog, die kleine afstand
overbruggend zodat ze dat ene gevoel van net weer kon krijgen. Het was
alsof ze in vuur en brand stond als hij haar aanraakte en haar hand
gleed van zijn wang langzaam naar beneden om op zijn borst te landen.

20Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag zo jun 17, 2012 5:47 pm

Leonidas

Leonidas
Ik ben een Burger
Burger
Leon dacht dat ze zou weg zou gaan, hij kende zichzelf, hij was koel en afstandelijk. Liet niemand door zijn beschermingsmuur komen die hij rond zich had getrokken. Toch lukte het 1 iemand bijna. Shao hoe meer hij bij haar was hoe moeilijker hij het vond om die beschermende muur op te houden. Toen ze zich niet terug trok overspoelde zich meteen een iets. Opluchting, hij had getwijfeld, bang dat hij zou worden afgewezen. Haar lippen waren zo zacht en tegenlijk zo warm. Het zou nog een drug voor hem worden. Toen ze zich licht hadden teruggetrokken keek ze Leon blozend aan. 'Dat was mijn eerste kus.' fluisterde ze voordat ze zich naar voren boog, die kleine afstand overbruggend. Haar hand gleed van zijn wang en lande bij zijn borstkast. Met zijn ene arm sloeg hij voorzichtig rond haar middel en trok haar tegen hem aan, maar zo teder alsof het leek dat ze van porselein was. Zijn andere hand ruste bij haar hals. Het was zo'n heerlijk gevoel, Leon wou daar helemaal geen einde van hebben. Met een grote tegenzin trok hij zich half terug."Die gevoelens...die ik voel voor jou.." Sprak hij hees terwijl hij over zijn woorden na denk."Ik kan ze niet beschrijven" zei hij toen maar, omdat het ook echt zo was.

21Een kamer voor vannacht graag Empty Re: Een kamer voor vannacht graag vr jul 13, 2012 1:37 pm

Shao Niu

Shao Niu
Ik ben een Burger
Burger
Als zijde gleden zijn lippen over de hare en het gevoel dat haar lichaam overspoelde was niet goed te beschrijven. Het was alsof ze haar hand in het vuur had gestoken, maar de vlammen deerden haar niet. Dat was misschien wel de beste manier om het te omschrijven. Shao Niu voelde hoe ze dichterbij werd getrokken en na enkele seconden helemaal tegen hem aanzat, wat haar zowel een gevoel van blijdschap als angst gaf. De tederheid die hij gebruikte maakte dat haar blijdschap het overwon en Shao Niu glimlachte onder de kus voordat ze zich volledig liet leiden door de manier waarop zijn handen haar vasthielden. Als ze al iets van controle had gehad dan had ze het hierbij aan hem gegeven, vertrouwend dat hij precies was wat ze nodig had. Haar ogen knipperden dan ook verbaasd toen Leon zich terugtrok. Het was niet ver, maar toch ver genoeg om iets van haar hersenen terug te krijgen. Toch waren die enkele woorden die hij sprak voldoende om haar weer te laten blozen en ze wendde haar blik af. ‘Leon..’ sprak ze zacht, maar verder lukte het haar niet te spreken. Haar hand gleed naar de zijne die haar tegen hem aangedrukt hield en voorzichtig haalde ze het weg. Nog steeds kijkend naar het dekbed ging ze verder. ‘Ik neem een bad. Al- Als je wilt … Als je wilt dan mag je hier vannacht blijven??’ Het laatste fluisterde ze bijna en voordat Leon haar een antwoord zou kunnen geven, stond ze op, greep de tas van de grond en verdween in de aangrenzende badkamer. Trillend stond ze voor de spiegel, zichzelf niet gelovend om wat ze had gevraagd en begon met het uithalen van de vele verborgen mesjes en legde ze in een speciaal geoliede doek voordat ze de rest van haar kleding uittrok en in het bad ging zitten. De warmte van het water ontspande haar spieren, maar het water zou snel af kunnen koelen dus was ze na tien minuten alweer klaar en trok het nachtkleed aan. Het was gewoon een simpele grijze jurk die na vele jaren dragen los genoeg was om in te kunnen slapen, want als Leon er nog was dan zou ze niet kunnen slapen zoals ze normaal deed, namelijk met helemaal niets aan. Dit hield bovendien haar vrouwelijke lichaamsdelen nog verborgen voor hem, want voor de rest had ze niets aan kleding bij zich, behalve dan de kleding die ze overdag aanhad. Voorzichtig opende ze de deur, ze zou zodadelijk zien of Leon wel of niet was gebleven en ze had het gevoel dat gewoon aan haar te zien was dat ze helemaal trilde.

Gesponsorde inhoud


Ik ben een

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum: Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum