1 Een kamer voor vannacht graag wo jun 06, 2012 10:15 pm
Shao Niu
Ik ben een Burger
snel verdwenen achter een muur en greep hem toen hij in een keer voorbij kwam lopen. Ze had hem gevraagd wat hij wilde van haar en had toen tot haar verbazing gezegd dat ze op zijn moeder leek, maar dat die in een ander rijk moest zijn en dat zijn vader pas tegen de avond weer terug zou zijn. Ze had het niet over haar hart kunnen krijgen het kind achter te laten en had hem meegenomen naar de dingen die ze moest doen. Maar nu zou ze de jongen naar zijn vader brengen die als het goed was in de herberg zou zijn en dan kon zij meteen een kamer huren voor de avond. Ze had het liefst die avond nog teruggekeerd naar het gastgezin waar ze de afgelopen paar dagen ook had gewoond, maar hun eilandje zou te ver weg zijn door de stromingen dus had ze geen andere keuze
gehad dan haar spullen mee te nemen en een kamer te huren in herberg De rustende ijsbeer. Gabriel wees naar iets in de verte en langzaamaan baande ze zich een weg door de gevallen sneeuw naar de boot waar ze onder een verkapping konden staan. Meteen was het een stuk warmer en Shao Niu zocht naar het geld om de man te betalen. Even later konden ze aan land gaan bij de herberg en de deur van de ingang zagen ze maar open en dicht gaan. Het ene moment liep er iemand naar binnen en het volgende moment iemand naar buiten. Glimlachend keek ze naar Daniel wiens maag ze al hoorde rommelen. ‘Kom op. Laten we gaan eten.’ Kinderen, ze vond ze geweldig en genoot van ze. Ze nam hem mee naar binnen en liet hem vervolgens los, hij zou zijn vader gaan zoeken en dan terug bij haar komen. In plaats daarvan liep zij richting de bar en kreeg de waard te spreken. ‘Een kamer voor twee alstublieft.’ Al snel kreeg ze de sleutels in haar handen gedrukt en een nummer waar ze haar bestellingen op kon laten plaatsen. Pff, eindelijk kreeg ze het wat warmer en ze duwde haar kap van de jas naar achteren en zocht naar een lege tafel. Er was er nog eentje te vinden, naast een van de ramen en
die nam ze dan ook in beslag. Al snel kwam de kleine Gabriel er aan met een bedroefd gezicht waardoor ze meteen al wist dat zijn vader er niet was. ‘Hij komt vast straks wel. Zeg maar wat je wilt eten.’ zei ze tegen hem en pakte zelf de kaart er ook bij. Het duurde niet lang voordat er een serveerster naar hen toekwam om de bestelling op te nemen. ‘Een schol voor mij en voor de kleine vissticks alstublieft. Verder twee glazen water en een glas mede. Graag op kamernummer 39.’ Ze liet de sleutel als waarborg zien voordat de meid verdween en Shao Niu rustig kon wachten. ‘Gabriel? Weet je zeker dat je vader hier vanavond zou zijn?’ De jongen knikte stellig van wel en ze zuchtte. Dan zat er niets anders op dan te wachten tot de vader van de jongen zou komen.
-Leonidas alstublaft.